Voor het eerst sinds lang weer eens in short getraind. Volkomen overbodig had ik over mijn shirt mijn jekje aangetrokken. Daar liep ik na de eerste kilometer dus steeds mee in de hand. Ik moet duidelijk weer even wennen aan dit soort weer, en wat je dan ook al weer draagt (=weinig).

Even over de helft kwam er man naast me fietsen.
"Het gaat wel he?".
"Ja, gaat prima".
"Ja, ik heb er pas iets over gelezen, dat het veel beter voor je is".
"Heb je het in een krant gelezen?"
"Nee, dat was op een of andere website.
Het schijnt wel beter te zijn".

En toen scheiden onze wegen zich weer. Er klonk duidelijk acceptatie door in zijn stem. Als dat het gevolg van de media-aandacht van de afgelopen tijd hoor je mij niet klagen.

Die tien km van vandaag waren er denk ik eigenlijk twee te veel. Mijn voeten zijn nog een beetje poezelig door de lange winter, ze waren op het laatst een beetje gevoelig. Zondag gaan we weer, dan zal het wel hersteld zijn.