Vandaag al weer voor de derde keer gelopen deze week, en dat is ‘quite amazing’ mag ik wel zeggen. Ik placht altijd in de loop van de winter in een dip te geraken (qua lopen dan) waar ik pas in het late voorjaar weer een beetje uit opkrabbelde. Nu ik op blote voeten aan het lopen ben is het een sport geworden om de kans zo vaak mogelijk te grijpen. Het wordt al vroeg donker en dat maakt het lastig om voldoende tijd te vinden, maar deze week heb ik toch kans gezien om wat gaatjes te vinden. Dat heb ik twee keer (vandaag en maandag) gedaan door royaal eerder dan normaal met werken te stoppen, ik heb  nogal wat uren over van vorig jaar en die kan ik zo mooi eens lozen, en verder was ik woensdag vrij om met mijn dochter naar een voetbalselectieactiviteit te gaan. Dat duurde echter niet de hele dag, en zo kon van tevoren mooi nog wat lopen. Maandag en vandaag op de baan, woensdag langs de weg. Het ging alles bij elkaar best heel redelijk en ik heb in elk geval momenteel geen vervelende blessure-achtige pijntjes. Ik loop per keer een kilometer of acht en dat is een prima afstand voor het moment. Tegen de tijd dat ik structureel 3-4 keer per week kan lopen (meer naar het voorjaat toe dus) ga ik de afstand wel uitbreiden. Vanaf zondag gaat het kouder worden, en als het er nou ook maar droog bij blijft is het nog niet zo erg. We wachten het maar af.

En gisteren dus de storm. Vanaf de kamer op mijn werk konden we mooi zien hoe de gemeente op een gegeven moment de weg begon af te zetten. Het was op dat moment niet duidelijk wat daar precies de oorzaak van was. Ook de brug die direct aan ons pand grensde werd afgezet, en pas vandaag -toen men ze begon te verwijderen- werd duidelijk dat dat werd gedaan omdat er werd gevreesd dat de grote lantaarnpalen om zouden waaien. Hoe reeel dat gevaar is werd niet echt duidelijk maar zoals gezegd, ze werden vandaag wel verwijderd.

Mijn toetsenbord begint vervelend te doen, ik stop.