Glas

Alweer 10 dagen sinds mijn laatste weblog activiteit. Het wil nog altijd maar niet winteren, met temperaturen ruim boven de norm, met uitschieters naar zelfs 12-13 graden. Het zijn voor een beginnende blootvoeter aangename omstandigheden. Toch kost het me momenteel wel moeite om meer dan twee keer per week te lopen, en dat komt vooral doordat de dagen zo kort zijn (rare uitdrukking eigenlijk, de dagen zijn uiteraard elke dag even lang, maar iedereen begrijpt toch wat je bedoelt) en ik niet met blote voeten in het donker wil lopen.
In de eerste week van het jaar heb ik op vrijdag en zondag gelopen. De eerste keer iets minder dan 8km, de tweede keer iets meer. In de huidige, tweede week heb ik tot nu toe alleen op dinsdag gelopen, 8 km op de baan.
Zondag gebeurde iets wat alle ’tegenstanders’ van BV hardlopen tevreden zal stellen: ik raakte een beetje gewond aan mijn rechtervoet. Ik voelde wat scherps onder mijn voet. Dat gebeurt wel vaker, en dan is het gevoel na een paar passen weer normaal, maar nu bleef het wat hangen. Toch maar even gestopt. Ja inderdaad, het bloedde licht, maar zo weinig dat ik het niet nodig vond om eerder naar huis te gaan.
Het plekje bleef wel wat gevoelig de dagen daarna. De training dinsdag ging prima, maar naderhand was het plekje toch wat pijnlijker. Als ik er naar keek was er niet veel bijzonders te zien, en wandelen met schoenen aan leverde ook geen enkel probleem. Omdat het maar niet over ging begon ik zo langzamerhand het idee te krijgen dat er iets in mijn voet zat dat bijna niet zichtbaar was.
Gisteravond eerst een poosje in bad liggen weken (uiteraard niet alleen vanwege die voet, want dan had ik ook wel alleen met mijn voet in een bakje water kunnen gaan zitten 😉 ), en daarna met een naald voorzichtig het plekje wat opengewerkt en warempel, ik was in staat om er twee miniscule stukje glas uit te vissen. Het ene stukje 1 a 2 milimeter, het andere nog kleiner. Tja, dat verklaarde een hoop. Ik verwacht dat het nu wel snel helemaal zal genezen.
Hoewel ik geen aanleiding zie om het BV experiment te stoppen heeft het me wel aan het denken gezet. In dit geval ging het om een oppervlakkig wondje door wat glas, maar het kan natuurlijk altijd gebeuren dat je door onoplettendheid grotere wonden oploopt. Zou het niet verstandig zijn om preventief de tetanus weerstand te actualiseren. Ik schat dat ik een jaar of 30 geleden de laatste anti-tetanusinjectie heb gehad, dus daar zal ik vermoedelijk niet veel voordeel meer van hebben. Ik zal mijn huisarts eens raadplegen, hoewel ik een beetje zijn ironische blik vrees als ik de reden vertel waarom ik die tetanusimmunisatie wil. 🙂 Een totale immunisatie omvat een serie van drie injecties, maar daarna ben je er ook weer 10 jaar van af. Ik moet er nog eens diep over nadenken.