Om weer eens wat anders te doen linksaf in plaats van rechtsaf. Rondje om Barendrecht heen. Nou ja, niet heel Barendrecht, maar toch een aardig stukje.
Toen ik net een kilometer onderweg was werd ik ingehaald door twee meisjes op een (1) brommer. Die stopten een stukje verderop, en keerden daarna terug. Het leek er op dat het meisje achterop bezig was met haar mobiel, dus ik verwachtte eigenlijk wel een foto van mezelf via Twitter terug te vinden, maar tot nu toe is dat nog niet gebleken. En misschien was mijn interpretatie wel helemaal verkeerd.
Ik heb de training uitgevoerd als een soort wisselduurloop . Elke kilometer eindigde ik met 100m versnelling. Ik vind het altijd een bevredigende manier van hardlopen, het geeft je meer het gevoel dat je iets gedaan hebt dan alleen een duurloop.
Mensen vragen vaak of ik niet bang ben ergens in te trappen, en dan doelen ze hoofdzakelijk op glas. En naar waarheid kan ik dan zeggen dat het eigenlijk bijna nooit gebeurt, maar vandaag was het weer eens zover. Ik liep de steile trap af van de spoordijk bij het station Barendrecht en bij landing op de begane grond voelde ik iets scherps. Ik zag niks aan mijn voet, en ik voelde er ook niks uit steken, dus ik heb mijn training gewoon afgemaakt. Uiteindelijk zag ik zojuist toch een klein wondje ter hoogte van mijn kleine teen. Ik geloof niet dat er nog iets in zit, maar daar komen we de komende dagen vanzelf achter.
O, nog een tip voor FR305-gebruikers. Als je jeuk op je rug hebt is het niet handig om dit te bestrijden met de rug van de hand waar je horloge zit. Ik hoorde (gelukkig) “piep”, en toen bleek ik op de stopknop te hebben gedrukt.
Je wordt er ook sneller en sterker van als je zo honderd meter het tempo omhoog gooit.
Jammer dat mijn schoonvader niet meer in R’dam-IJsselmonde woont anders liep ik daar een stukje met je mee (2 zien meer glas dan 1)