Ongegrond (3)

Eind februari ontstond er op Twitter een ‘gesprekje’ tussen een aantal blootsvoetse hardlopers waarbij @olaflandzaat opperde dat het leuk zou zijn als we allemaal vanuit onze eigen invalshoek iets zouden bloggen over onze ervaringen met hardlopen op blote voeten op diverse ondergronden. Inmiddels gingen @VanDalenAnnene en @JohannesdeLoper mij voor, en heb ik het estafettestokje van Jan gekregen.

Toen ik in september 2006 begon met hardlopen op blote voeten waren mijn voeten buitengewoon gevoelig. Hoewel ik thuis al langere tijd mijn schoenen uittrok zodra dit mogelijk was, bleek de straat toch aanmerkelijk meer oneffenheden te bevatten dan ik gedacht had. Kleine steentjes, die me voorheen nauwelijks waren opgevallen, bleken zich onaangenaam in mijn voetzool te boren. Althans, zo voelde het. Je hebt dan de neiging om te verkrampen waarna het nog vervelender gaat voelen.

Om de gewenning een boost te geven besloot ik het woon-werkverkeer (indertijd een wandelingetje van krap een kwartier) blootsvoets te gaan uitvoeren. De kortste route was door het station, maar dat leverde me teveel toeschouwers op. Ik was de schaamte bepaald nog niet voorbij.
Geleidelijk aan raakten mijn voeten meer gewend aan wat je zoal tegenkomt, en ook begon het me minder uit te maken wat ‘men’ er van vond.

Toen de hardloopafstanden groter begonnen te worden was het in het begin zoeken naar routes die mijn relatief ongeoefende voeten goed konden behappen. En daar kon je je lelijk in vergissen. Ik weet nog dat ik dacht dat het fietspad langs de N3 mooi glad asfalt was. Nou, dat viel bitter tegen. Mijn voeten dachten daar heel anders over. En ook ben ik in de beginperiode eens teleurgesteld in de betegelde stoepen in de wijk Sterrenburg. Ik kende Stadspolders, een veel nieuwere wijk, daar liep ik geregeld, en zonder problemen, maar die tegels in Sterrenburg hadden duidelijk hun beste tijd wel gehad. Door het blessureleed ben ik daar al een poos niet geweest, maar ik denk dat het me nu veel beter af zou gaan. Deels omdat mijn voeten minder snel overprikkeld raken, maar ook omdat ik er zelf meer ontspannen onder blijf.

Mijn top drie lekker lopen: strand, bospad en glad beton. Alleen zijn met name die eerste twee hier in de buurt niet te vinden. Als ik me tot mijn eigen loopomgeving beperk: glad asfalt, gladde stoeptegels en vooruit, gras.

Met gras heb ik een beetje een haat-liefdeverhouding. Om op te wandelen heerlijk, maar ik vind gras te verraderlijk om op te gaan rennen, met name als het wat langer is. Je ziet nauwelijks wat er onder de sprietjes verborgen ligt: gaten in de grond, kroonkurken, knoesten van takken etc.

Tot slot kan ik natuurlijk niet om de bekende vooroordelen heen. “Ben je niet bang in glas, spijkers, naalden, poep te trappen.” En het eerlijke antwoord is nee, daar ben ik niet bang voor. In de ruim zes jaar dat ik BV loop is het aantal ongelukjes dermate klein en onschuldig dat ik het behoorlijk heb leren relativeren. En als ik al met iets geconfronteerd werd waren het bijna altijd piepkleine glassplintertjes die net onder de verkeerde hoek mijn  voet ingingen. Meestal weer heel makkelijk te verwijderen met pincet en/of naald. Het lastigste is misschien nog wel dat mijn ogen er in de loop van de jaren niet beter op geworden zijn en het daardoor soms wat zoeken is naar de exacte locatie. Ja, ja, een bril, net wat u zegt.
Ik maak graag de vergelijking met werken in de keuken. Net als op blote voeten lopen op straat is het werken in de keuken niet helemaal van risico’s ontbloot. Toch zijn er maar weinig mensen die met handschoenen aan het eten bereiden. Inderdaad, je voelt niet wat je aan het doen bent. Precies wat ik wou zeggen over het (hard-)lopen op schoenen.

2 reacties

  1. jan

    mooi weer een hele andere insteek dan bij Anne en mij, hoop dat je het blessureleed weer snel te boven komt!

  2. Anne

    Bij jou heeft blote voeten niet alleen geleid tot een verandering van loopstijl maar een aanpassing van je totale levensstijl. Mooi hoor.

1 pingback

  1. Ongegrond (5)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2024 Onderweg

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑