Als je het tegen een sporter over fietsen hebt denken ze al gauw aan hard fietsen. Dat is niet wat ik doe. Net zo min als ik hard liep toen ik nog aan het hardlopen was. Ik fiets vrijwel elke werkdag naar mijn werk. Dat is 13 kilometer heen, en dezelfde afstand uiteraard ook weer terug. Met een snelheid van rond de 20 km/u, vaak net iets meer. Weer of geen weer, met een paar uitzonderingen. Ik fiets niet als het onweert, ik fiets niet als het ijzelt of geijzeld heeft. En ook niet als het zo hard waait dat er grote takken uit de waaien, of dat er complete bomen omgaan. Dat gebeurt gelukkig niet zo vaak. Ik mag van mezelf sporadisch met de auto naar het werk, maar nooit omdat het regent/sneeuwt/waait/mist etc.
Toen mijn werk in 2008 verhuisde van mijn woonplaats naar een locatie 13 kilometer verderop ben ik op zoek gegaan naar een fiets waarmee ik ook op vakantie zou kunnen gaan. Ik had toen nog geen concrete plannen, en de gezinssituatie was er toen ook nog niet naar. Over de aanschaf van mijn Santos heb ik hier (en ook daarvoor) al eens geschreven.
Het afgelopen jaar begon het gevoel dat ik iets meer met die fiets wilde doen dan alleen woon-werkverkeer sterker te worden. De ontdekking van de blog van de Deen Thomas Andersen werkte hierbij erg inspirerend/enthousiasmerend.
En dat heeft zelfs al in enkele vrij concrete plannen geresulteerd. Ik heb in september een week fietsen gepland. Dat is inclusief de weekenddagen dus een periode van 9 dagen, met een beetje creatief boekhouden mogelijk zelfs tien. 🙂
Aanvankelijk wilde ik in die periode richting Praag fietsen, wel wetende dat ik dat niet zou gaan halen. Bedenk, ik fiets niet hard. Toen duidelijk werd dat mijn vrouw volgend jaar met haar koor naar Wenen zou gaan was een volgend plan snel geboren: ik ga ook naar Wenen, maar dan op de fiets.
Zowel de route naar Praag als naar Wenen gaan voor een groot deel langs rivieren door Duitsland, en dat leek me een beetje teveel tweemaal ongeveer hetzelfde. En toen ontstond het idee voor de reis naar Parijs. De kat van ome Willem achterna.
Ik ga de routebeschrijving van Paul Benjaminse volgen, en terug neem ik de trein. De komende tijd zal ik er wat meer over vertellen. Over de route, de aanschaf al dan niet van nieuwe materialen etc. Belangrijk feit: de fiets heb ik in elk geval al. Hij moet voor die tijd nog een keer goed nagekeken worden, maar ik denk niet dat daar wezenlijke zaken uit gaan komen.
Enkele investeringen die ik de afgelopen periode in het kader van deze reizen heb gedaan:
- tent
- fietstassen (achter)
- navigatie-apparaat
- fietsonderbroek
En waar ik in elk geval nog over moet nadenken:
- slaapzak
- slaapmatje
- hoofdlampje
- fietsbroek (maar niet zo’n koersbroek, ik wil er ‘gewoon’uitzien 🙂 )
Wordt vervolgd…
Hoi Peter,
Succes met je fietstocht klinkt erg leuk.
Och en het leven bestaat niet alleen uit hardlopen toch!
Gewoon lekker doen waar je zin in hebt, ik kom af en toe nog wel een keer brillen hier.
Zelf ben ik nog wel aan het hardlopen ( 2 x per week een km of 35-40 p/w), maar ik merk dat ik bijv op chatnrun ook niet meer echt de behoefte voel om erover te schrijven, heb alles al eens gezegd, dat gevoel een beetje. Wat niet wegneemt dat ik wel altijd even alle verhalen lees, maar reageren doe ik bijna nooit. Af en toe een mooie trail of een plaatselijk wedstrijdje lopen en verder druk met mijn gezin ( 3 jonge kinderen dus druk druk).
Ik zou zeggen, hasta la pasta en de groeten uit Venray