Ik was net het hek door om een stukje te gaan lopen.

"Dat moet je niet doen, hier op blote voeten lopen!"
"Nou, ik denk dat het wel gaat."
"Nee, niet doen, niet hier!!"

En weg was de fietser die me op bijna boze toon zo aansprak.
Wat had ik misdaan? Gelukkig heb ik inmiddels ruim 3,5 jaar BV hardloopervaring, anders was ik misschien nog ongerust geworden, nu haalde ik mijn schouders op en liep verder. Verbazingwekkend blijft wat voor emoties het kennelijk kan oproepen.

Het was heerlijk weer. Alleen een korte broek en een hemdje waren genoeg. En de zon scheen op zijn bolletje. Ik had alleen geen parasolletje bij me.
De tien km waren goed te doen, ik kreeg alleen in de negende kilometer wat krampjes in mijn darmen. Even een stukje wandelen en toen ging het weer goed. Ik heb het wel eens vaker, en dan met name na een kilometer of acht. Ik vraag me af of het iets met mijn koffieconsumptie te maken heeft. Ik ga in elk geval de komende tijd op dagen dat ik wil hardlopen het koffiegebruik ernstig terugdringen. Iets wat sowieso niet zo verkeerd is.