Zo zomers als het afgelopen woensdag was, zo na-winters voelde het nu. De temperatuur was niet al te hoog, en er stond een stevige, schrale, oostenwind. Ik had een hemdje onder mijn shirt met korte mouwen aangetrokken, en toen ik nog beschut tussen de huizen liep was ik bijna bang dat ik toch te warm gekleed was. Maar toen ik eenmaal op de Zeedijk liep en de wind vol opving was ik toch wel weer blij met het extra hemdje. Overigens loop ik in april per definitie niet meer in lange tight.
Ik ging van huis met het idee dat het alles kon worden tussen de 10 en 15 kilometer, en hoewel het lekker liep heb ik toch de volle 15 niet afgemaakt. Ik denk ook dat het in de opbouw sinds de winterstop een beetje te veel van het goede geweest zou zijn. Dit voelde prima.

Weer veel leuke contacten onderweg. Nu het beter weer is hebben mensen meer aandacht en tijd voor je, en vragen vaker wat de achtergrond van het lopen op blote voeten is. Bij de ‘afrit’ van de Zeedijk kwam er een BMW naast me rijden, de bestuurder opende zijn raampje en zei: "de enige keer dat ik iemand dit eerder heb zien doen was het een Keniaan". Ik vertelde hem dat ik weliswaar niet de enige was die het deed, maar dat het inderdaad niet veel voor kwam. "Nou klasse hoor!" En weg was hij weer.

Nou, mijn beste week sinds de winter, zo gaat-ie goed