Het is dat ik mijn dochter beloofd had om haar om 9 uur te wekken, anders was ik beslist eerder op pad gegaan. Nu was het rond half tien, en toen ik een uur later weer thuis kwam was het ondertussen al aardig warm geworden. Toch was het nog goed te doen. Ik heb lekker gelopen, en had ook een paar aardige 'encounters'. Zo had ik een minigesprekje met een (naar schatting) vijfjarige die achterop de fiets bij haar (denk ik) vader (neem ik aan) zat. "Waarom loop jij op blote voetjes?". "Omdat ik dat zo lekker vind lopen." Dat werd even verteerd, en bij het volgende verkeerslicht waar we samen voor stonden te wachten zei ze: "Dan moet je wel goed uitkijken voor (en dan denk je glas, poep of spijkers, het gebruikelijke drietal) … brandnetels." Die krijgt beslist de originaliteitsprijs!

Iets verder kwam ik een hardlopende vrouw tegen, en die riep spontaan uit "Wauw, een barefootrunner!" En dat zijn reacties die ik in de begintijd nou nooit kreeg. We winnen terrein. 🙂