De trend van vorige week voortgezet. Acht kilometer kalmpjes aan gelopen. Iets anders zat er eigenlijk ook niet op (kalmpjes bedoel ik) want én door ongetraindheid, én door het weer vloog mijn hartslag omhoog. Ik kreeg hem niet meer onder de 160.

Toen ik bijna terug was kwam mij een oudere man (70+) op de fiets tegemoet die speciaal voor mij stopte, uitriep “Barrevoets, wat een voorbeeld!!” en zijn duim opstak. Hij maakte nog net geen buiging. 🙂 Kijk, zo haalde ik de finish wel weer.