Omdat ik mijn kuit nog altijd niet vertrouw op het langere werk heb ik afgezien van de LSD van 25 km die eigenlijk op het programma stond. In plaats daarvan ben ik naar de atletiekbaan gelopen (2km), heb daar 5 rondjes ingelopen (misschien wat overdreven), heb 10X(400m+400m) geintervald, daarna weer 5 rondjes uitlopen en de 2 km weer naar huis. Alles bij elkaar toch nog 16 km, en ik moet zeggen, het viel me niks tegen. Ik heb de kuit wel geregeld gevoeld, maar ik werd niet gedwongen mijn lopen aan te passen.

Het weer viel ook mee, op 1 bui na heb ik het droog gehouden. Als er dan water valt valt het ook wel meteen als een emmer water over je heen. Gelukkig had ik mijn mouwloze jackje op een droge plek neergelegd, en zodoende kon ik na de training hoewel nat toch enigszins beschermd naar huis lopen.

Ik heb trouwens voor de aardigheid mijn pasfrequentie weer eens geteld. Die liep tijdens te 400m stukken op naar 200, het overige hardloopwerk gaat rond de 180-185. Die hoge frequentie resulteert overigens niet in een hoge snelheid, maar je zou denken dat ik dan alleen maar mijn paslengte wat hoef te vergroten, en huppekee.

Mijn marathonvoorbereiding loopt door mijn tegenstribbelende kuit natuurlijk niet zoals gepland. Het ene moment ben ik optimistisch (zoals na de training van vanochtend), op andere momenten zie ik het somber in. We geven het echter nog niet op!