Volgens de weersverwachting zou het aan de kust zes graden worden, maar mogelijk wel met regen. Dat leken mij condities die niet heel fijn waren, maar wel te doen. Toen ik om half twaalf vond dat het tijd was om te gaan lopen bleek het te sneeuwen, en de temperatuur was een graad of drie. Ook een uur later, het was inmiddels gaan regenen, was het nog steeds niet veel warmer. Tja, er zijn grenzen. Dan maar vanavond bij de atletiekclub in het krachthonk.
En zo vertrok ik vanavond met mijn dochter richting de sportvelden. Zij om te gaan voetballen, ik om te gaan lopen op de band. Merkwaardig was al, dat de kleedkamer die ik normaal gebruik op slot zat. Nou was ik erg vroeg, dus heel vreemd vond ik dat niet. Ik ging even bij het krachthonk kijken of het al open was, en ja hoor, er brandde licht en de deur was open. Oké, verkleden dan maar. In mijn sportkleding weer naar de fitnessruimte en ik ging naar binnen, pasje in de aanslag. Je moet je altijd even met je pasje registreren. Naast de pasjeslezer lag een papier: "van 16 t/m 20 februari gesloten ivm aanleg airco". Nog had ik niks door. Ik was er zo van overtuigd dat ik ging lopen op de band dat ik de werkelijkheid ter plekke aanpaste: dat was volgende week! Het was wel vreemd dat er verder helemaal niemand was. (Maar ja, het was dus nog vroeg…) Ik liep door naar de loopbanden, en nu zag ik dat ze er apart bij stonden. Ongeveer een meter uit de muur, terwijl ze daar normaal vlak bij staan. Hee, de stekker hangt ook over het apparaat! Toen pas drong het tot mijn suffe brein door dat 16-20 februari deze week is. Het lopen kon helemaal niet doorgaan. Gniffelend om mijn eigen domheid liep ik weer terug naar de kleedkamer, kleedde mij om, en fietste door de inmiddels stromende regen weer terug naar huis. Score: 4 km fietsen.

Morgen, zegt het KNMI, wordt het 7 graden. Daar houd ik me dan maar aan vast.