Op de een of andere manier lijkt het hier allemaal zo nieuw. De huizen, boerderijen, de kerken. Je ziet bijna niets dat al een paar eeuwen oud is. Dat zal wellicht morgen goed komen als ik in Bremen ben.
Ben vandaag weer een aantal keren flink door elkaar gerammeld op paden die in het boekje als grindpad worden aangeduid. Er ligt wel wat grind, maar vooral kapotte en gemalen stenen zo lijkt het. Mijn achterwerk heeft er een mening over, en ik ben het met hem eens. Er zitten soms ook gemene kuilen in die paden, dus je moet verdraaid goed uitkijken waar je rijdt. Op dat soort paden heb ik eigenlijk geen gelegenheid om om me heen te kijken.
Wat zit die man te klagen, zullen jullie wel denken, en dat is ook wel een beetje zo, maar over het geheel genomen gaat het best lekker. Waar ik zeker niet over klaag is het weer. Afgezien van de eerste dag heeft het nog niet serieus geregend en zeker de komende dagen lijkt dat zo te blijven. Heerlijk!
De camping waar ik nu sta heeft volgens mij vrijwel alleen maar vaste gasten. In het sanitairgebouwtje hangt een tekst waar wij (een Nederlands stel en ik) uit opmaken dat ze hier niet aan afvalverwerking doen. Je wordt verzocht om het mee naar huis te nemen! Tja. Ik heb nog wel een afvalzakje waar het in kan en dan moet ik het onderweg maar ergens kwijt zien te raken.
De camping bevindt zich ergens in een dode hoek van het Duitse internet. Deze tekst op de site plaatsen zal misschien nog lukken, maar foto’s erbij zal vermoedelijk morgen pas worden.
Duitsland en snel internet… ‘t Zal nooit wat worden