Categorie: Blote voeten (Pagina 1 van 40)

Met een heerlijk zonnetje, ook al was het maar een graad of tien, elf, tussen de middag gelopen. Sinds heel lange tijd de 10 km route weer eens gedaan. Uiteraard met Run-Walk-Run-methode. Drie minuten hardlopen, één minuut wandelen. Het ging goed, en het voelde goed. Dit was op woensdag 30 oktober.

Vervolgens op vrijdag (1 november) ook weer tussen de middag een heen-en-weertje van 8 kilometer. Om wat variatie aan te brengen liep ik volgens een 1-2-3-4-schema, met steeds een minuut wandelen tussendoor en dat dan vier keer. Voor nog wat meer variatie besloot ik bij de tweede en derde herhaling het hardloopdeel steeds te eindigen met een halve minuut per kilometer sneller.

Dat laatste was leuk om te doen, maar zorgde er wel voor dat ik een aantal dagen mijn achillespees wat sterker voelde. Meer dan ik in tijden gehad had. Hier ben ik duidelijk nog niet aan toe.

Van schrik de hele week erna niet meer gelopen.

Vorige week dinsdag kwam Anne (van http://www.annelooptlangzaamhard.nl) vanuit Strijen naar Dordt gelopen. Het leek me leuk om haar even te begroeten, en aangezien ze had gemeld onderweg te zijn naar winkelcentrum Sterrenburg leek het me wel een aardig idee om om toch al geplande training daarmee te combineren. Ze zou melden wanneer ze bij de Kiltunnel zou zijn, dan kon ik zelf wel ongeveer nagaan wanneer ze een beetje in de buurt kwam. Tegen de tijd dat ik dacht allang iets gehoord te moeten hebben, ging ik licht ongerust toch maar op pad. Bij het winkelcentrum aangekomen geen Anne te zien. Ook geen mensen die haar verwachten, maar ik wist eigenlijk ook niet of dat de bedoeling was.
Gelukkig bedacht ik dat ik haar telefoonnummer nog had, en ik probeerde haar te bellen. Geen sjoege. Wat nu?
Toen ging mijn telefoon. Anne! Ze stond bij de fietsbrug over de A16 en was aan het uitzoeken hoe ze verder moest. Daar kwamen we samen wel uit. Ik vertelde haar dat ik haar tegemoet zou lopen, en we gingen ieder op pad. Het was natuurlijk de vraag of een ‘verdwaalder’ als Anne (dat had ze zelf gezegd 🙂 ) zich aan de besproken route zou houden, maar gelukkig kwam ik haar, eerder dan ik gedacht had, tegen.
Samen naar het winkelcentrum, en daar even een bakkie gedaan. Haar logeeradres lag langs de route naar mijn huis, en zo was ik er zeker van dat dat niet meer fout kon gaan. 🙂

Op vrijdag liep ik in de lunchpauze volgens het bekende 3:1 stramien 8 km. Vier heen en weer vier terug.

Omdat ik zo nodig wilde gaan aanmoedigen bij de marathon in Amsterdam op zondag bleef het bij deze twee trainingen.

Totaal week 42 14,5 km.

Gisteren liep ik mijn enige training voor deze week. Ik ga vanaf donderdag vier dagen wandelen in de Ardennen, dus training genoeg, maar niet hardlopend.
Ik had voor afgelopen zondag eigenlijk 10 km (RWR, 3:1) op het programma staan, en dat ik nu dan maar op dinsdag gedaan. Mijn rechterkuit was er wat gespannen onder, maar het ging verder goed. Mijn achillespees (links) heeft zich niet gemeld, en ook vandaag, the day after, zijn er geen vervelende gevolgen merkbaar.

Totaal week 43: 10,3 km

Dit was een weinig productieve loopveertiendaagse. Weinig tijd, en op de momenten dat het kon toch verzaken, soms met, soms zonder goede reden, dan krijg je dat. Ach, soms loopt dat zo. En misschien is het niet eens zo slecht in het licht van de voorzichtige opbouw waar ik mee bezig ben.
De voorlaatste keer was woensdag 2 oktober, een lunchpauzerun van ruim 6 kilometer.

Gisteren, op de meest verregende dag van het jaar (op Goeree viel op sommige plaatsen meer dan 100 mm, tegen normaal 80 mm voor de hele maand oktober) mijn regelmatig terugkerende 7 kilometer route door Dubbeldam gelopen. Om precies te zijn was het 7,3 kilometer.
Aanvankelijk was het wel wat koud aan de voeten, maar na verloop van tijd werden ze wel warm, al is dat links altijd veel eerder dan rechts vreemd genoeg.

Als je normaal al bekijks hebt met (hard-)lopen op blote voeten dan geldt dan zoveel temeer voor dit soort minder fijne weersomstandigheden. Zo had ik gisteren weer even de eer van wat extra politiebelangstelling. Op een gegeven moment zag ik vanuit mijn ooghoek een auto langzaam naast me rijden. Het bleek een politieauto. Ik zwaaide vrolijk naar ze, enigszins aarzelend zwaaiden ze terug en reden vervolgens toch maar verder. Een onschuldige gek, zullen ze gedacht hebben. 🙂

Het was een erg volle werkweek, en dat was merkbaar aan de mogelijkheden om te gaan lopen. Het bleef bij drie kwartier op woensdag (5,9 km), en een uur vandaag, zondag (7,5 km). De verhouding hardlopen-wandelen was steeds (in minuten) 3-1.

Ik merk wel dat 1 minuut wandelpauze toch wat anders is dan de 2 minuten die ik de laatste tijd steeds deed. De 3 minuten hardlooptijd kan ik op termijn vermoedelijk wel verder uitbreiden, maar ik voel aan mijn pees dat het nu wel genoeg is zo.

Het boek van Galloway, waar ik het vorige week over had, is uiteindelijk pas vrijdag aangekomen, dus het echte ‘verdiepen in’ gaat nu eigenlijk pas beginnen.

Dat was weer eens een week met drie trainingen, waarvan twee bij wijze van lunchpauzerun op mijn werk. Dat blijft toch wel een ideale manier om de werkdag in tweeën te knippen.

Woensdag liep ik 2X 1-2-3-4-5, en dat was het eerst sinds lange tijd dat ik 5 minuten aan een stuk liep. Het kostte geen moeite, en ook achteraf geen last gehad. Netto 30′ dus.
Het was ’s ochtend nogal regenachtig geweest, dus er lagen nogal wat plassen. Dat is voor een BV-loper in deze tijd van het jaar heerlijk, en in tegenstelling tot een hardloper voor me probeerde ik de plassen niet te vermijden, maar liep er zoveel mogelijk doorheen. Ach ja, het kind in mij. 🙂

Vrijdag stond er 4X 1-2-3 op het programma. Netto is dat 24′.
Ging prima.

Vanochtend, zondagmorgen ging ik op pad met het idee dat ik 4X 1-2-3-4-5 ging doen. Zo heette het programma in mijn horloge tenminste wel. Ik hield er wel rekening mee dat het misschien wat veel was en ik eerder terug moest gaan. Na tweemaal een serie van 1-2-3-4-5 zei mijn horloge dat ik nu moest gaan uitlopen. H’m, foutje gemaakt bij het programmeren. Ik was te ver van huis om wandelend naar huis te gaan, en besloot het programma handmatig voort te zetten. En zo liep ik nog een serie 1-2-3-4-5, en aangezien ik toen nog steeds niet thuis was liep ik er nog 1-2-3 achteraan. Netto dus 51′ en dat is eigenlijk best wel een beetje veel. De totale afgelegde afstand was 11,2 km. We zullen eens zien hoe ik dit ga verteren.

Omdat ik nu zo lekker bezig ben met de afwisseling hardlopen/wandelen ga ik me eens verdiepen in het Run-Walk-Run-principe van Jeff Galloway. Max van http://www.runpower.nl/ is hier al langer mee bezig en er enthousiast over. Op eBay een boek van hem gekocht en eens zien waar het me brengt. I’ll keep you posted.

Even kort, want er moet ook nog gewerkt worden.

Afgelopen week twee keer gelopen, meer zat er niet in, en leek me overigens ook niet verstandig.

Donderdag was de eerste keer. Toen ik ’s morgens op mijn werk kwam bleken de douches wegens een verstopte riolering niet gebruikt te kunnen worden. Ik vreesde dus al dat het geplande stukje hardlopen in de lunchpauze niet door kon gaan. Maar rond elf uur zag ik op ons intranet het verheugende bericht dat de storing verholpen was, en dat was aanleiding om meteen maar op pad te gaan. 1-2-3-4-3-2-1 minuten hardlopen met steeds 2 minuten wandelpauze tussendoor.

En gisteren, bij volgens mij het mooiste weer van de afgelopen week (wolken en blauwe lucht, zonnetje, milde wind, graad of 16-17) liep ik net als vorige week zondag driemaal 1-2-3-4. Het was genieten, en hoewel ik er nog allerminst gerust op ben dat het weer helemaal goed gaat komen ben ik met dit soort stukjes al weer heel erg blij.

Dinsdag een stukje gelopen in de lunchpauze van mijn werk. Het leek me wel verstandig om even een tandje terug te doen. Alleen maar meer is, zeker in mijn situatie, vragen om problemen. En zodoende liep ik:

1 minuut hardlopen
2 minuten wandelen
2 minuten hardlopen
2 minuten wandelen

En dat dan 6 keer. Het ging niet helemaal soepel, en dat bevestigde het idee dat ik even een pas op de plaats moest doen. Netto dus 18 minuten hardlopen.

Vrijdag heb ik een extra vroege lunchpauzerun gelopen omdat ik vreesde dat het net als de dag ervoor dertig graden kon worden. (Dat bleek achteraf wel mee te vallen).  Ik maakte er een piramidetje van 1-2-3-4-3-2-1 minuten van, en steeds weer 2 minuten wandelpauze. Met 16 minuten netto minder hardlopen dan dinsdag, maar wel  langere etappes erbij.

Zondag haalde ik een oud 7 km rondje van stal, en liep het stramien 1-2-3-4 minuten (en 2 minuten wandelpauze) net zolang tot de afstand ‘op’ was. Dat ging in totaal 3 X, en daardoor liep ik netto 30 minuten. Ik heb onderweg nergens last van gehad, en het liep zelfs wel lekker. Het gaat zowaar weer ergens op lijken!

Afgelopen week 3 keer gelopen.

Woensdag.
Vrije dag, mooi weer. Eind van de dag lekker in de zon gelopen.

1 minuut hardlopen
2 minuten wandelen
2 minuten hardlopen
2 minuten wandelen

Dit 6 keer, en natuurlijk in- en uitlopen voor- en achteraf. Totaal 5,5 km.

Vrijdag.
Voor het eerst sinds weer eens een lunchpauzerun, als je een activiteit met zoveel wandelen tenminste met ‘run’ mag aanduiden.

1 minuut hardlopen
2 minuten wandelen
2 minuten hardlopen
2 minuten wandelen

Dit 8 keer, en natuurlijk in- en uitlopen voor- en achteraf. Totaal 6,9 km.
Bij de zevende herhaling voelde het wat stroef bij de aanhechting van de linker achillespees, maar dat was bij de achtste weer weg. Geen napijn gehad.

Zondag.

1 minuut hardlopen
2 minuten wandelen
2 minuten hardlopen
2 minuten wandelen
3 minuten hardlopen
2 minuten wandelen

Dit, was de bedoeling, 4 keer herhaald. In totaal was de netto hardlooptijd hetzelfde als afgelopen vrijdag, maar dan met minder pauzes, en langer hardlopen achter elkaar.
Met in- en uitlopen kwam ik op 7,6 km.

De afgelopen tijd liep ik steeds heen-en-weertjes, want dat is bij het lopen van vaste tijden het makkelijkst. Maar toen ik vandaag op de helft van de tijd was dacht ik dat ik er ook wel een rondje van kon maken. Dat viel toch wat tegen. Toen de officiële tijd op was had ik naar schatting nog ruim een kilometer te gaan. 🙂

De aanhechting is nu licht gevoelig, dus ik ga de komende week zeker niet uitbreiden. Nou vind ik dat ook niet nodig, want ik ben al heel blij met wat ik nu kan doen. Een beetje minder wandelen zou wel fijn zijn, zeker als het kouder gaat worden, maar dat komt vanzelf wel. Hoop ik. 🙂

Afgelopen zomer niet hardgelopen. Wel gewandeld, zij het niet heel veel. Vorige week zondag weer eens begonnen.

1-2-3-1-2-3, met steeds 2 minuten wandelen ertussen. Dat ging eigenlijk probleemloos. En ook de volgende dag geen centje pijn.

Afgelopen woensdag deed ik 3 X (1-2-3). Dat leek niet verstandig, een uitbreiding van maar liefst 50%. Niet echt wat je noemt een voorzichtige opbouw, maar soms ben je het zo zat om steeds maar voorzichtig en verstandig te zijn. De volgende dag werd ik niet gestraft voor mijn ‘doldriestheid’.

Vrijdag  zou de volgende training geweest zijn, maar ik kon en wilde, ondanks alweer een week werken, de vakantiestemming nog niet kwijt raken. Er werd goed weer verwacht, en ik besloot een paar uur eerder te stoppen met werken, de trein naar Hoek van Holland te nemen, en vandaar naar Den Haag te lopen.
Dat was nog eens een goed idee. Ik genoot er erg van. Ik merkte op een gegeven moment wel dat zand echt als schuurpapier werkt, en dat mijn voeten wat gevoeliger werden. Dat stond een succesvolle voltooiing van de tocht niet in de weg. Bij strandopgang 9 verliet ik het strand en liep door de bebouwde kom, begeleid door mijn goede vriend Maps, naar Veggies on Fire. Daar had ik eerder dit jaar al eens gegeten, en dat was erg goed bevallen. Ook deze keer werd ik niet teleurgesteld. Er is voor een beginnende planteneter op culinair gebied nog een hoop te leren.
Ik denk dat ik in totaal een kilometer of achttien heb gelopen. Ik was erg benieuwd wat mijn achillespees daar de volgende dag van zou vinden, want hoewel het niet pijnlijk werd had ik hem onderweg zo nu en dan een beetje gevoeld. Zaterdagochtend had ik er echter geen noemenswaardige last van.

Dat stimuleerde mij vandaag tot het lopen van 6 X (1-2), of, voor wie dit te cryptisch vindt, 6 maal (1 minuuut hardlopen – 2 minuten wandelen – 2 minuten hardlopen – 2 minuten wandelen). Het aantal hardloopminuten net zoveel als afgelopen woensdag (toen ik dus 3 X (1-2-3) deed), maar toch door de extra pauzes en de kortere maximale looptijd, wat lichter.
Het ging prima. Ik voelde een lichte spierpijn aan de buitenkant van mijn onderbeen, links en rechts. Een gevolg van het lopen door het zand, stel ik mij zo voor.

Je zou er zomaar weer een beetje in gaan geloven!