Aangezien het al weer even geleden is dat ik hier een berichtje achterliet en het nog niet duidelijk is wanneer het volgende stukje aan hardlopen gewijd zal zijn, even een teken van leven.
Ik noemde in een eerder bericht al het verwijderen van enkele galstenen. Ik vertelde ook dat dat lucht gegeven had. Helaas was dat maar van korte duur. Ongeveer 1,5 week na de ERCP waarbij de stenen werden verwijderd ben ik op zaterdag 12 februari in het ziekenhuis beland met een ontstoken galblaas. Zes nachten en een behoorlijke antibiotica-kuur later mocht ik weer naar huis. Na nog een weekje bijkomen ben ik de afgelopen week weer halve dagen gaan werken, en vanaf volgende week weer hele dagen, als het goed blijft gaan.
Dat laatste is moeilijk te voorspellen. Vorige week zondag had ik ineens weer een heftige koliekachtige aanval die me de hele dag in bed hield. Sindsdien gaat het goed, maar ik voel wel dat ik nog steeds goed moet uitkijken met eten. Vet eten, koffie, chocola en alcohol schijn je mee uit te moeten kijken, dus dat doe ik dan maar. Desalniettemin is er toch de hele tijd een licht onaangenaam gevoel rond de maagstreek.
Ergens in de eerste helft van april gaat mijn galblaas operatief verwijderd worden. In principe door middel van een kijkoperatie, maar als het gaande de operatie niet veilig lijkt kan het zijn dat men overstapt op de 'klassieke methode'. Afhankelijk van wat het geworden is ontwaak ik dus uit de narcose met hetzij 4 kleine gaatjes, hetzij 1 grote jaap van minimaal 12 cm. Het herstel is vooral afhankelijk van de soort operatie.
En het hardlopen. Tja, ik kan slecht inschatten of mijn galblaas ook gevoelig is voor inspanningen. Maandag heb ik nog een afspraak bij de specialist en ik zal het hem een vragen, maar concreete antwoorden zal het wel niet opleveren. Goed naar je lichaam luisteren zal het wel zijn.
De geplande halve marathon in Leiden (half mei) zal er wel niet in zitten. Als het een beetje mee zit misschien tien km, maar als ik klassiek geopereerd word zit ook dat er niet in denk ik.
Het minste wat ik kan doen is in elk geval de voetzool in goede conditie te houden door veel blootsvoets te gaan wandelen de komende tijd.