Categorie: Hardlopen (Pagina 1 van 3)

Zou het dan toch?

10 juli 2016 / Peter / 2 reacties

Ik begon dit blog in 2005 via web-log, en het was toen hoofdzakelijk een verslag van mijn hardloopactiviteiten, dus de ups, en uiteraard vooral ook de downs. De downs hadden aanvankelijk vooral met mijn knie te maken, zodra de loopafstanden richting de 10 km gingen liet mijn knie (links? rechts? allebei, om beurten? ik weet het eerlijk gezegd niet meer) weten weten het er niet mee eens te zijn. Pogingen om mezelf via de Pose- of ChiRunning-methode een andere techniek aan te leren brachten wel verbetering, maar helemaal probleemvrij werd het toch niet.

In september 2006 ging het roer radicaal om en besloot ik op blote voeten te gaan lopen. Afgezien van George Kerkhoven (via de Usenetgroep drs-nl) kende ik in Nederland niemand die dat deed. Het wonder voltrok zich, ik heb nooit meer last gehad van mijn knie. Er kwamen wel andere klachten voor terug die meestal te maken hadden met te snel te veel willen doen. Maar het ging ook tijdenlang zo goed dat ik in staat was een aantal keren de Zevenheuvelenloop uit te lopen, en ook liep ik een paar maal een halve marathon.

De hardnekkigste klacht begon een paar jaar geleden toen mijn achillespees tekenen van overbelasting vertoonde. Het ging namelijk zo goed, dat ik vond dat ik wel rijp was voor het serieuze werk (lees hier de ironie) en wilde me gaan voorbereiden op een marathon. Dat werd weer een kwestie van te snel te veel (hardleers ja) en dus die achillespees. Dat werd een dusdanig slepende kwestie dat ik een paar jaar niet of nauwelijks gelopen heb.

Vorig jaar had ik nog maar zo weinig last van de pees (het gaat eigenlijk om de aanhechting van de pees aan het hielbot) dat ik besloot om mezelf nog één hardloopleven te gunnen. Als dat tot niks zou leiden zou ik er voor altijd mee ophouden. Het leek me verstandig om iemand te vragen me hierbij te helpen, iemand die goed was in rustige opbouw en die me terug zou fluiten als het nodig was.

Dat ging aanvankelijk best goed. Ik voelde mijn peesje weleens, maar het werd nooit pijn. Toen dacht mijn rechtervoet nog even roet in het eten te gooien. Wat fysiotherapeutische ondersteuning, wat rust, en het kwam zowaar weer goed. Dit had misschien het moment moeten zijn om de (slechts spreekwoordelijke) hardloopschoenen aan de wilgen te hangen, maar ik vond dat dit toch wat anders was dan de achillespeesproblemen en dat dit van tijdelijke aard was.

Sindsdien lijkt dit ook wel bewaarheid te worden. Het hardlooprondje werd gestaag groter. Het begint steeds met 1,5 km wandelen en eindigt met 1 km wandelend uitlopen, en daartussen zitten dan steeds sequenties van hardloop- en wandelstukjes, waarbij de stukjes heel geleidelijk steeds langer werden, en het hardloopaandeel ook steeds groter werd.

Vandaag overschreed ik voor het eerst sinds heel lange tijd de 10 km grens. Dat is weliswaar met de beproefde combinatie van hardlopen en wandelen, maar ik ben er heel erg blij mee. Echte doelstellingen heb ik eigenlijk niet. We krikken de omvang steeds meer heel geleidelijk op, en waar het gaat eindigen, geen flauw idee. Zolang ik het leuk blijf vinden en mijn lichaam geen bezwaar maakt ga ik er lekker mee door. En voor wie er aan mocht twijfelen: uiteraard alles op blote voeten.

week 7 zondag (17,5 km; 2,0 C; wisselend bewolkt, enkele sneeuwbui)

19 februari 2012 / Peter / 4 reacties

Vlak voor ik vertrok, even na acht uur, zag het weer er nog aardig uit, maar op het moment van vertrek begon het een beetje te sneeuw/regenen. Kortom, winterse neerslag zoals ook door @EdAldus al was aangekondigd. Een korte aarzeling, maar toch maar de pet op, en gaan. Die bui was snel over, maar in de loop van de komende (bijna) twee uur vielen er nog een paar.
Ik bedenk van tevoren bijna nooit waar ik heen zal gaan, hooguit ongeveer, maar de eerste keuze komt al heel snel: links of rechts na het tuinpad. Heel vaak linksaf, maar vandaag eens rechts. Uiteindelijk kwam ik uit op de weg die richting Moerdijkbruggen gaat. Voor de huidige trainingsomvang nog een beetje te ambitieus, maar als er later in het jaar 30+ km gelopen gaat worden wel een leuke optie om richting Brabant te lopen en dan bijvoorbeeld met de trein weer terug. Of omgekeerd natuurlijk.
Zoals gezegd, nu niet, dus linksaf naar de Zeedijk die aan de zuidzijde de bebouwing van Dordrecht begrensd. In die buurt maakte ik deze foto.

Het is duidelijk dat er met mijn telefoon geen wereldfoto’s gemaakt kunnen worden, misschien voortaan toch mijn S90 maar meenemen. Maar het geeft wel een beeld van de dreigende lucht in ZW-richting. Ik werd gelukkig slechts geschampt door de buien die uit die wolken kwamen, maar sneeuw en hagel waren toch mijn deel.

Hiervandaan nog een minuut of veertig lopen. Alleen de laatste tien minuten vielen wat zwaar, maar verder was het een onderneming die tot tevredenheid stemde.
Oh, en voor de volledigheid, op blote voeten lopen was er voor mij vanmorgen niet bij. Met een temperatuur die net boven het vriespunt zat, natte wegen plus nog meer koude nattigheid die uit de lucht viel had ik er geen zin in. Later in de week gaat de temperatuur weer omhoog, mijn tijd komt wel weer.

week 4 dinsdag (13,0 km; 0,5 C; helder)

24 januari 2012 / Peter / 1 reactie

Weer lopend naar mijn werk. Ging een stuk beter dan vorige week dinsdag, de afstand naar mijn werk was weer normaal. De wegen waren nat, hier en daar wat opgevroren en dus wat glibberig, ik heb niet eens geprobeerd of het op blote voeten kon.
Afijn, de eerste kilometers van deze week zijn weer binnen.

week 2 zondag (14,4 km; 1,5 C; droog)

15 januari 2012 / Peter / 2 reacties

Sinds afgelopen week zit er een kloof onder mijn linkervoet. Nou heb ik dat wel vaker bij de hiel, en dan heb je er bij het hardlopen in elk geval geen last van. Deze zit echter links op (in?) de bal van mijn voet, en ik had er gisteren bij het lopen knap veel last van. Ik heb een potje klovencrème, en dat spul werkt meestal prima binnen een paar dagen, maar ik was er niet gerust op dat het op tijd geheeld zou zijn voor mijn duurloop van vanochtend. De vraag was dan vervolgens of het met de Sockwa’s aan wel zou lukken.
Bij het opstaan was het meteen al duidelijk dat blootsvoets lopen niet zou gaan. Even een kort stukje door de huiskamer dribbelen met de Sockwa sloffen aan, hm, zou misschien wel kunnen. We proberen het gewoon.

Nou, dat ging prima, ik voelde het plekje wel tijdens het lopen, maar pijnlijk werd het niet. Iets anders was dat ik wat vage klachten had aan mijn rechterkant. De nog steeds niet helemaal genezen verzwikking van mijn rechterenkel van maanden geleden heeft (denk ik) soms wat rare gevolgpijntjes. Deze keer aan de rechterkant van mijn scheenbeen, wat moe, stijf gevoel in mijn enkel, soms een beetje bij mijn heup. Raar, maar het werd niet erger, dus ik heb me er maar niet door laten weerhouden. De 95′ langzame duurloop die op het programma stond heb ik helemaal afgewerkt, inclusief de drie steigerungen op het eind.

Het was een heerlijke ochtend om te lopen. Zo goed als windstil, en lekker zondags stil. Ik was om even voor acht uur buiten, en toen was het nog vrij donker, en zo geleidelijk aan zie je de dag tot leven komen. Veel ganzen in V-formatie zien vliegen, in allerlei richtingen, maar toch vooral noordwaarts zo leek het. Echt heel koud zal het dan toch niet gaan worden.

Opmerkelijk (voor mij tenminste) was dat ik bij het naderen van een boerderij steeds nadrukkelijker een gans herrie hoorde maken. Ik zag eerst niet waar hij/zij zat, en ineens vloog er een nijlgans uit een boom weg. Ik wist helemaal niet dat ganzen in bomen konden zitten, maar ik heb net wat zitten speuren op internet, en het blijkt helemaal niet zo opmerkelijk. Kijk hier maar eens. En zo werd het ook nog een leerzame ochtend.

week 44 zondag (18,0 km; 12,0 C; bewolkt)

6 november 2011 / Peter / 1 reactie

Sinds kort hebben we weer een auto, en ik had me voorgenomen om mezelf zo nu en dan eens op een zondag te trakteren op een stukje hardlopen ergens in de natuur. Een van mijn lievelingsloopgebieden is langs de zee. Liefst wel een beetje op het harde zand, vlak langs of in het water.

En zo toog ik vanochtend om een uur of half tien richting Hoek van Holland. Ik reed er in drie kwartier heen, en dat viel me eigenlijk mee. Op het parkeerterrein me klaar gemaakt, korte broek, hemdje, shirt met korte mouwen erover. Op het strand aangekomen bleek het een stuk harder te waaien dan ik thuis gedacht had, maar hij waaide uit het noordwesten, en dat was wel gunstig, dan had ik hem op de terugweg in elk geval mee.

Het doel was achttien kilometer in een rustig tempo. Dat rustige tempo kwam zeker op de heenweg helemaal vanzelf goed, daar zorgde de wind wel voor. En op de terugweg begon ik wat vermoeid te raken, dus toen ging het ook zo hard niet meer. Mijn planning was ook misschien wat ongelukkig, want ik bleek er net met hoogwater te zijn, en dan is er nou eenmaal minder hard zand. Ik zakte geregeld een decimeter weg ook op plekken waar het oppervlakte er hard uit zag. Vermoeiend.

Uiteindelijk was het een exercitie die veel voldoening gaf, dit ga ik zeker vaker doen.

Ik ben wel wat gewend als het gaat om mensen die in diverse gradaties van verbazing naar me kijken, maar het contrast vanmorgen tussen mij en de dik aangeklede hondenuitlaters was erg groot, en dat was aan de blikken van de voorbijgangers goed te zien. Met name op momenten dat ik door het water liep te spetteren was er soms sprake van enige verbijstering terwijl, geloof me, het water echt niet koud was.

Alweer een kilometer

29 mei 2006 / Peter

Ondanks het treurige weer van de afgelopen week toch een goede loopweek gehad.
Eerst maar even de statistieken:

dinsdag 23/5: 9 km in 57:16
donderdag 25/5: 12,9 km in 1:22:18
zaterdag 27/5: interval 9,8 km 59:55
zondag 28/5: 16 km in 1:41:46

De interval bestond uit 1,9 km inlopen, op het einde 1,9 km uitlopen, en daartussen 15 X 200m in ongeveer een minuut gevolgd door 200m rustig dribbelen in 1:20.
Bij een van de laatste intervals ging ik trouwens nog onderuit. In mijn route zitten twee wildroosters, en daar loop ik liever langs dan overheen (vanwege de dunne zooltjes van mijn Puma’s). Bij de laatste passage moest ik tegelijkertijd naar rechts afzetten op kletsnat gras (het regende nogal) en mijn stopwatch indrukken. Dat was teveel voor mijn evenwicht en ik maakte een mooie sliding over het gras. Gelukkig niet het rooster of het fietspad geraakt, dus ik kon eigenlijk meteen weer doorlopen. dat zag er volgens mij best wel fanatiek uit. 🙂

Gisteren ging ik met een beetje slappe benen de deur uit. Ik zei nog: als ik me over een kwartier nog zo voel kom ik weer naar huis. Dat liep anders. Toen ik bij het einde van de Wantijdijk kwam kon ik kiezen tussen rechtdoor (wat waarschijnlijk een afstand van 12-13 km had opgeleverd) of linksaf richting Kop van het Land. Ik liep zo lekker dat ik al naar links was gegaan voor ik er goed over had nagedacht, en tja, dan ga je niet meer terug. Ik vind het stuk over de Zeedijk, vlak na de passage van de KvhL, met zijn uitzicht over de Merwede echt een van de mooiste stukken die ik hardlopend tegenkom, dus dat was erg genieten. Tegen de tijd dat ik weer in de buurt van de bewoonde wereld begon te komen begon ik de vermoeidheid wel een beetje te voelen, en mijn tenen begonnen onaangenaam te schuren in mijn schoenen, maar ik kon het toch prima volhouden, en uiteindelijk bleek ik er geen blaren aan overgehouden te hebben. Toen ik ontdekte dat ik uiteindelijk 16 km gelopen had werd de kick nog groter. Een mooie afsluiting van een prima loopweek.
De komende week wil ik de verhouding interval/duurloop wat wijzigen ten gunste van de interval. Tenslotte wil ik op 18 juni in Leiden mijn PR op de 10 km (52:12) verbeteren, en dan is wat meer specifieke training wel een goed idee.

Anders

21 mei 2006 / Peter

Het is even wennen aan de nieuwe layout en interface van web-log. Mijn weblog is deze week overgegaan naar de nieuwe omgeving, en ach wat zal ik zeggen, het had voor mij niet gehoeven, maar misschien ontdek ik nog waarom het ook voor mij hartstikke fijn is allemaal.

Het lopen ging goed deze week.

maandag: 12,5 km; 1:22:19
donderdag, 9,8 km; intervals 200m in 1:04 en 200m rust (15X)
zaterdag 7km; 37:43
zondag 12km; 1:15:25

De 12,5 km van maandag was eigenlijk per ongeluk; ik had die route lang niet gelopen, en dacht dat het korter was; maar het ging goed, en dat geeft goede moed.
De intervals deed ik voor het eerst weer in lange tijd; het waaide hard op de Wantijdijk maar ik had er niet echt last van.
Gisteren bleek ik meteen al profijt te hebben van de intervals 😉 , want ik liep mijn 7km rondje in een recordtijd. Het ging bijna vanzelf, en ik heb zelfs nog halverwege een grote tak die uit een boom was gewaaid van de weg af gesleept. Daardoor raakte ik wel wat uit mij ritme, maar ik weet zeker dat ik last van mijn geweten had gekregen als ik het niet gedaan had.
De twaalf van vandaag gingen in een rustig tempo, en het ging lekker.
Al met al een hardloopweek om met plezier op terug te kijken!

Rustig aan …

1 mei 2006 / Peter / 1 reactie

Ook deze week aardig gelopen. Ik had na maandag een aantal dagen geen tijd, maar dat heb ik in het weekend wel weer aardig goedgemaakt:

Maandag: 6km
Vrijdag: 9km
Zaterdag: 5km
Zondag: 10km

Alleen bij de 10km loop gisteren, die ik overigens heel rustig gedaan heb, mijn gemiddelde hartslag was 147, wat voor mij aan de lage kant is, kreeg ik op het eind een beetje zeurderig gevoel bij mijn rechterknie. Het werd niet echt vervelend, en ik verwacht dat als ik de komende week ‘verstandig’ loop dat het dan verder ook wel goed gaat. In geen geval verder gaan dan 10km zolang dat zeurderige gevoel terug blijft komen.

Voor de opbouw zou het overigens beter zijn als ik in staat zou zijn het lopen wat meer evenredig over de week te verspreiden. De komende week moet dat wel kunnen, ik ben tenslotte, afgezien van de maandag, de hele week vrij, dus een uurtje lopen moet er al gauw wel inzitten, en zeker als je kijkt naar het weer dat ze verwachten. Ik wil ook de komende week weer eens een intervaltraining doen.

Lekker weekje

24 april 2006 / Peter / 1 reactie

Afgelopen week lekker loopweekje geweest. Hoewel de afstanden niet zo imponerend waren heb ik er wel een goed gevoel over:

maandag: 7km
dinsdag: 8,5km
donderdag: 5km
vrijdag: 7km
zondag: 8,5km

Als het komende week vergelijkbaar verloopt ‘mag’ ik zondag als beloning 10km lopen. Ik heb totaal geen last van mijn knieen gehad, dus ik denk dat deze voorzichtige opbouw wel positief uitpakt.
Mijn streven is vooralsnog om in juni in Leiden mijn PR op de 10km te verbeteren (staat op 52:11). In het najaar wil ik weer eens een halve marathon ergens lopen, maar ik heb nog niet bedacht welke dat zou moeten zijn.
Verder lijkt het me sowieso wel leuk om zo nu en dan ergens een 10 of 15km loop te doen, maar ik heb nog niets definitief gepland. Misschien de The Hague Royal Ten op 21 mei? We zullen eens kijken.

Frisjes

11 april 2006 / Peter / Geen reacties

Gistermiddag zag het er lekker zonnig uit, en ik was vroeg thuis dus dat leek een mooie gelegenheid om de Puma’s weer eens aan te trekken. Het is mijn bedoeling deze week veel, maar niet lang te gaan lopen. Een rondje Dubbeldam stond er op het programma. Op mijn dooie gemakje heb ik de 7 km gelopen, en werkelijk geen centje pijn. Zo willen we het hebben.
De ambitie om vanmorgen vroeg, zo rond een uur of zes, al te gaan lopen bleek te hoog gegrepen. Ik heb de wekker gehoord, maar ben toch blijven liggen. Dat zat me toch niet echt lekker, dus toen het een uur of 12 was heb ik besloten om het werk even te onderbreken om goed te maken wat ik die ochtend had laten liggen. Half een weggegaan, rond twee uur weer terug, en in de tussentijd een krappe 5km gelopen, deze keer met elke 7,5′ een halve minuut versnelling. Dat is goed bevallen, en ga ik waarschijnlijk vaker doen. Woensdag is het volksdansdag, en dan is hardlopen niet verstandig, ik raak dan toch wel van mijn energie af, maar donderdag doen we weer een stukje.