Categorie: Koude douche

Ik wil er niet al te veel woorden aan vuil maken, het meeste heb ik er voorlopig wel over gezegd, maar ik wil toch even genoemd hebben dat ik gisteren voor de tweehonderdste achtereenvolgende dag ’s ochtends onder de koude douche stond. Cool…

Het lastigst zijn soms nog de situaties dat er niet meteen een koude douche voorhanden lijkt, zoals vorig weekend toen ik bij een kampeerboerderij bij Loon op Zand verbleef. In eerste instantie leek er alleen een douche voorhanden te zijn die een eenknopsbediening had, en waar alleen warm water uit kwam. Later bleek er elders op het terrein nog een douche die wel ook koud water kon produceren. Ik had nog geen pasklaar antwoord bedacht voor als dit niet zo was geweest. Misschien een vennetje in de buurt zoeken en daar in plonzen. 🙂

Vandaag vier ik een jubileumpje: voor de honderdste achtereenvolgende dag stond ik vanmorgen onder de koude douche.

“Dan moet je het toch wel fantastisch vinden, dat je dat steeds maar blijft doen.”

Mwah. Ja, in zekere zin is dat zo. Koud douchen als zodanig is niet echt heel geweldig. Het is, eh, koud. En zeker de eerste minuut is het niet echt genieten. Na de eerste minuut is mijn lichaam aan de temperatuur gewend, en heb ik mijn ademhaling weer onder controle. Het is echt niet zo dat dan het ultieme genieten is begonnen, maar het is prima te doen.

“Niet genieten, en dan toch honderd dagen steeds maar weer. Spoor je wel helemaal?”

Het genieten begint ná het douchen, als ik me, liefst met een beetje ruwe handdoek, stevig heb afgedroogd. Ik voel me dan echt ‘alive and kicking’, wakker, fris, en, doordat mijn lichaam de kachel wat hoger heeft gezet, toch ook warm. Het is dus het effect achteraf wat de ‘ontberingen’ allemaal waard maakt.

De eerste weken was het, zeker thuis, waar het water kouder is dan op mijn werk, een hele zelfoverwinning om eronder te gaan staan. Ik had dan de neiging om het uit te stellen. Maar helemaal niet koud douchen was dan toch beneden mijn waardigheid, dus ik deed het uiteindelijk toch. Inmiddels ben ik het uitstelstation wel gepasseerd, nu is de instelling meer ‘let’s get it over with’, ofwel in goed Nederlands: gaan met die banaan. Je weet dat het even vervelend is, maar dat je er niks aan overhoudt, sterker nog, dat het uiteindelijk voldoening geeft. En eigenlijk is dat zo met veel dingen in het leven.

Hoe lang ik onder die koude douche sta is in het begin wat zoeken geweest. Als het gaat om schoon worden (inzepen en spoelen) ben ik eigenlijk na 2 minuten wel klaar, maar ik denk dat het te kort is om het goede gevoel eraan over te houden. In het begin streefde ik naar vijf minuten, maar ik vind dat toch te lang. Niet vanwege de kou, want dat maakt uiteindelijk niet veel verschil meer, maar vooral omdat ik me dan ga staan vervelen. Ik doe het nu vier minuten, en dat vind ik een mooi compromis.

En nu, nu ik honderd dagen verder ben? Ik knoop er voorlopig nog maar eens honderd dagen aan vast. Het is dan 29 mei, en dan zie ik wel weer verder.

Maak je niet ongerust, dat is niet spreekwoordelijk, maar juist letterlijk bedoeld. Of maakt je dat juist ongerust?
Op Twitter maakte @WhatAboutWilma reclame voor de International Power Shower Week. Onnozel als ik soms ben dacht ik dat dit een initiatief was om de gezonde aspecten van koud douchen te combineren met de voordelen die het voor het milieu heeft. En ik dacht, goh, laat ik me er eens in verdiepen, en als het me wat lijkt doe ik het gewoon.

Dat verdiepen leidde naar de site van Joel Runyun die een paar jaar geleden bedacht dat het nemen van koude douches een metafoor kan zijn voor het nemen van lastige beslissingen in je leven. Zijn idee was dat als het je lukte om tegen je natuurlijk gevoel van comfort in, dertig dagen lang een koude douche te nemen dat je dan mentaal weerbaar genoeg bent om ook andere grote en kleine veranderingen in gang te zetten.

Daarnaast zijn er ook mensen die beweren dat het gezondheidsvoordelen heeft. Zo hoorde ik van iemand dat hij niet meer verkouden is geweest sinds hij met koude douches begon. Het zou goed zijn voor je bloedsomloop, voor je huid, voor je psyche, kortom, je doet jezelf zwaar te kort als je geen gebruik maakt van deze erg goedkope gezondmaker.

Ik was wel nieuwsgierig naar wat het met me zou doen. Natuurlijk kon ik wel bedenken dat het nemen van een koude douche niet heel fijn zou zijn. Maar zou het wennen? Zou je het uiteindelijk misschien zelfs prettig gaan vinden? Het menselijk lichaam is in hoge mate trainbaar, dus waarom zou je niet aan koude douches kunnen wennen?

Afgelopen maandag was het zover. Ik kwam zoals gebruikelijk op de fiets op mijn werk aan, en ging zoals gebruikelijk een douche nemen. Deze keer dus met de warmteregelaar helemaal aan de koude kant. Handen onder water. Ja, dat was best wel fris. Voeten ook een voor een. Hoofd eronder, en maak je borst maar nat. Uiteindelijk stond ik er helemaal onder. Je hebt hebt de neiging om diep te gaan hijgen. Om de ademhaling meer onder controle te krijgen concentreerde ik me meer op het uitademen. Dat hielp wel wat. Na enige tijd vond ik het voor een eerste keer wel welletjes. Nog geen twee minuten schat ik. Niet zo lang, maar, ik had het gedaan!!

In de dagen die volgden merkte ik dat ik er minder tegenop ging zien, en dat het me uiteindelijk lukte, op vrijdag, om er vijf minuten onder te staan. Dat is feitelijk langer dan ik normaal warm douche, dus misschien zelfs wat overdreven. Wat ik echter wel merkte toen ik er zolang onder stond was dat het water op het allerlaatst nog kouder werd. En dat bevestigde wat ik na een paar dagen eigenlijk al dacht: het water op mijn werk is niet ijskoud! Het duurt een poosje voor je echt koud water krijgt.

En dat maakte me meteen een beetje bevreesd voor de koude douche op zaterdag, als ik thuis was. Ik had het idee dat ons water thuis veel kouder was.

Welnu, dat klopt. 🙂 Vanmorgen was de première thuis, en ik kan je zeggen, dat was KOUD! Na drie minuten had ik er genoeg van. Ik vind dat ook lang genoeg hoor, maar morgen ga ik toch nog proberen of ik het ook thuis vijf minuten kan volhouden.

En hoe is dat nou, behalve koud. Het is kicken, echt waar! Als je onder de douche vandaan komt en je staat je met een handdoek stevig af te drogen dan voel je je echt heel lekker. Wakker, alert, energiek. Waarschijnlijk kan ik niemand hiermee overtuigen, maar ik zeg het toch: je doet jezelf te kort als je het niet doet.

Hoe lang blijf ik die gekkigheid volhouden? Net als bovengenoemde Joel zie ik het voorlopig als een ’30-day challenge’, tegen de tijd dat die dertig dagen voorbij zijn zie ik wel weer.

Oh ja, ik noemde mezelf onnozel hierboven. De Power Shower Week was door Wilma zelf bedacht, en helemaal geen wereldwijd fenomeen. 🙂 Zo zie je maar hoe je soms door een kleinigheid dingen in beweging kunt krijgen.