Eens in de zoveel tijd heb ik het nodig, zo zie ik dat, om mezelf een uitdaging op te leggen. En zo bedacht ik aan het eind van de vorige maand dat het een goed idee zou zijn om mijn gebrek aan beweging een zetje te geven. Tot de Corona-crisis losbarstte was ik gewend vrijwel dagelijks naar mijn werk te fietsen. Ik deed dat al sinds mei 2008, toen mijn werk van mijn woonplaats naar Ridderkerk verhuisde.
Ik merkte dat ik het fietsen miste, en ik miste ook de vaste structuur waarin dat plaatsvond. Vier keer per week 12,8 km heen, en natuurlijk ook weer terug, met zo nu en een ommetje uit mijn werk.

Om die structuur weer terug te brengen, en nog wat meer, bedacht ik dat ik in de maand juni dagelijks een tochtje wilde maken van tenminste 30 km. Waarom 30? Ik had bedacht dat deze afstand in elk geval nog iets voorstelde (voor mij dan hè), terwijl het niet te veel was om met mijn huidige conditie dagelijks te doen. Er zouden ongetwijfeld dagen komen dat ik er geen zin in had (inderdaad!), maar dan nog moest het wel te doen zijn.

Vandaag was de laatste dag van deze ‘challenge’. En ik moet zeggen dat ik erg grosso modo erg van genoten heb. In totaal heb ik 1289 km gefietst, dat is ongeveer 42 km gemiddeld per dag. Ik heb daadwerkelijk elke dag minstens 30 km gefietst, de kortste afstand was niet veel meer dan die 30 km, de langste 104 km. Ik heb stukken van de Hoeksche Waard en de Alblasserwaard gezien waar ik nog niet eerder was geweest.

Ik heb ook gemerkt dat het fietsen me geleidelijk aan weer makkelijker afging, ook de laatste dagen toen er vrijwel constant een zuidwestenwind kracht 5 stond. Over het geheel genomen heb ik heel aardig weer gehad, sommige dagen waren zo warm dat ik net als vorig jaar in Frankrijk al vroeg op pad ging.

De vraag is: hoe nu verder? Nog een maand verplicht dagelijks fietsen wil ik niet. Met name de laatste week merkte ik dat ik er soms helemaal geen zin in had. Toch wil ik het niet laten vallen, mijn nieuwe fietsenthousiasme. Ik denk dat ik mezelf een weektarget ga opleggen, maar ik ben er nog niet helemaal uit hoe hoog de doelstelling zou moeten zijn. Afgaande op de afgelopen maand, en ervan uitgaande dat ik verder wil opbouwen, denk ik dat 300 km per week wel redelijk realistisch is. Omdat ik ook weleens een of twee dagen niet wil fietsen betekent dat automatisch dat de gemiddelde ritlengte zal toenemen.

Kijk, en dat past dan weer mooi bij een ander streven. Sinds kort ben ik aan het tegelen geslagen. Voor wie het niet kent, tegelen is het bij elkaar sparen van virtuele vakjes op de kaart waar je met de fiets geweest bent.
Ik heb onlangs mijn Garmin account gekoppeld aan Strava, een app die veel door hardlopers en -fietsers wordt gebruikt om hun prestaties in bij te houden. Gekoppeld aan Strava is dan weer een programmaatje dat VeloViewer heet, en hiermee kun je dus zien in welke vierkantjes (tegels) je al geweest bent.
Zo ziet dat er dan uit. Alle roze en groen gekleurde vakjes ben ik al geweest. De groene vakjes zijn onder, boven, links en rechts omsloten door vakjes waar ik ook al geweest ben, en de verzamelde groene vakjes worden het cluster genoemd. Het streven is om je cluster zo groot mogelijk te krijgen.
Daarnaast wordt er gekeken naar het grootste vierkant dat je met bezochte tegels kunt maken. Mijn grootste vierkant is momenteel 11×11, hetgeen nog erg bescheiden is. Het grootste vierkant wordt beperkt door tegels die niet of heel lastig te bezoeken zijn. Mijn grens ligt aan de onderkant bijvoorbeeld redelijk vast door het Haringvliet en de Biesbosch. Er zijn mensen die ook dit soort tegels proberen te scoren door bijvoorbeeld met een kano op pad te gaan. 🙂
Voorlopig beperk ik me tot fietsen en eventueel wandelen. De meeste tegelaars vinden dat andere manieren dan fietsen toegestaan zijn, als het maar op eigen kracht is. Ik zie dat ook wel zo.

Je kunt je voorstellen dat je, om nieuwe tegels te ‘scoren’, steeds verder van huis moet, vandaar dat mijn voornemen om langere stukken te gaan fietsen daar goed bij past.

En het vakantiefietsen dan vragen sommigen zich misschien af? Het was de bedoeling dat ik in deze periode naar Praag zou gaan fietsen, maar ik heb besloten om daar nog vanaf te zien, ook al zijn de grenzen en ook veel campings weer open. Wellicht ga ik in het najaar nog iets doen.
Daarnaast is het zo dat ik, in tegenstelling tot veel andere Strava-gebruikers en tegelzoekers, gewoon op mijn Santos TM3+ vakantiefiets alle routes afleg. Daardoor zal ik nooit een echt snelheidsmonster worden, voor zover dat er überhaupt al in zat, maar lange afstanden kun je er zeker mee afleggen, en voor onverharde paden is hij heel geschikt.

Nou mensen, dat was hem weer sinds lange tijd. Ik hoop de frequentie van nieuwe bijdragen op mijn blog weer wat hoger te kunnen maken.