Wie niet onder een steen heeft gelegen hoef ik niet te vertellen dat dit een bijzonder en raar jaar was. Gelukkig zijn we tot nu toe in goede gezondheid door de pandemie gerold, maar uiteraard hebben we net als veel anderen onze tijdsbesteding behoorlijk moeten aanpassen. In Nederland op vakantie, wat op zich niet erg is, maar we wilden juist na een paar jaar dicht bij huis weer eens de grens over. Denemarken was het idee. Dat werd kamperen in eigen land, en niet zoals we graag doen, met de fiets met kampeerspullen rondtrekkend, maar op drie van tevoren gereserveerde campings waar we steeds ongeveer een week bleven. Met de auto en de fietsen achterop vervoerden we ons, maar we konden ter plaatse gelukkig wel gebruik maken van onze tweewielers.

Wat ook niet doorging was mijn geplande fietstocht naar Praag, want ik vond de beschikbaarheid van de campings onderweg te onzeker. Achteraf gezien had het waarschijnlijk wel gekund, afgaande op de verslagen van mensen die iets heldhaftiger waren.

Ik heb afgelopen jaar 4347 km gefietst, en dat was aanmerkelijk minder dan ik van tevoren had gepland/gehoopt. Absoluut hoogtepunt was juni, toen ik een ‘fietsstreak’ deed waarbij ik van mezelf elke dag minimaal 30 km moest fietsen. Die maand kwam ik in totaal op 1289 km uit, en daar was ik uitermate tevreden over. Deze decembermaand was het absolute dieptepunt met ruim dertig km. Dat waren hoofdzakelijk boodschappenritjes in de buurt, en niets met Strava geregistreerd. Volgens sommigen is het dan ook niet gebeurd. 🙂

Dit jaar fietste ik in januari en februari nog redelijk wat kilometers, maar dat waren in hoofdzaak woon-werkverkeerritjes. Die zijn er niet meer, en niet alleen vanwege Corona, maar ook en vooral omdat ik per 1 oktober ben gestopt met werken.

Een van de komende dagen zal ik op deze plek wat fietsplannen voor 2021 uiteenzetten.