Stavele – Licques 74km

Toen ik even voor zes uur wakker werd regende het, nog of weer, dat weet ik niet. Ik deed mijn ogen weer dicht. Dat proces heeft zich enkele malen herhaald, maar helpen deed het niet, het bleef regenen. Uiteindelijk toch maar ontbeten en de boel ingepakt.

Het regende inderdaad wel, maar niet heel hard, dat scheelde wel. Bij Oost-Cappel de grens over, maar daar merk je vrijwel niets van. Niet alleen geen grenspost, dat is natuurlijk al heel lang, maar de namen aan de Franse kant zijn net zo Vlaams als aan de Belgische kant.

Kort na de grens werd de weg versperd door een vrachtwagen. Ik stond even geduldig te wachten, maar toen toch maar succesvol geprobeerd erlangs te komen. Ze waren bezig gaten in de weg te repareren. Nuttig, maar moet dat nu?

In Wormhout kocht ik mijn eerste croissantje en pain-au-chocolat van deze vakantie. Die smaakten naar meer, maar ik heb het hier toch maar bij gelaten. Het was ondertussen zo goed als droog.

Ik kwam door een dorpje waar het bultje in de weg Le Mont heette en ik moet toeheven, zo heel gemakkelijk ging het me niet af. En als om wraak te nemen kwam er daarna een echte bult. Dat is toch weer even wennen. De afdaling was een genoegen, maar ja, je weet al wat er daarna weer komt. Het zal geleidelijk aan wel wat makkelijker gaan. Hoop ik.

Een beetje jammer was de laatste kilometer toen het nog even echt ging plenzen. Ook toen ik had afgerekend bij de campingbaas stroomde de nattigheid nog uit de lucht. Toch maar even schuilen tot het wat minder wordt.

Bij mijn tentje is de standaardprocedure dat je eerst de binnentent opzet en daarna de buitentent erover. Je kunt ook eerst de buitentent opzetten en dan de binnentent eronder prutsen, maar dat had ik nog nooit gedaan. Maar ik dacht dat ik het wel kon, en die gedachte bleek juist.

Misschien blijf ik hier een extra dag, dat is nog even een cliffhanger.

Het internet is een beetje traag hier, ik beperk me even met de plaatjes.