De eerste keer dat ik vanmorgen naar de tijd keek was het vier uur. Dat leek me wat vroeg. Ik vond wel dat de nabij gelegen snelweg voor de vroege zondagochtend erg veel kabaal maakte. Dat was me bij aankomst niet zo opgevallen, maar als het verder stil is hoor je het heel goed. Het verbaasde me, vanwege die herrie, dat de camping zo vol leek te zijn. Hadden die mensen geen last van het geluid? Nou zijn het wel vrijwel allemaal caravan- en camperbewoners, die apparaten zullen het geluid wel aardig dempen.
Ik viel weer in slaap en toen ik weer wakker werd was het kwart over vijf. Vanwege het tropenrooster: actie!
Om ongeveer kwart voor zeven reed ik weg, iets later dan ik wilde, maar nog vroeg genoeg.
Toen ik bij een volgend dorp langs een Nettorama kwam viel het me op dat er enkele auto’s het parkeerterrein opreden. Het bleek dat de supermarkt inderdaad dicht was (zondag!), maar de bakker wel open was. Een croissantje en een Rosinenbrötchen bestelde ik. En dat laatste bleek een soort kaasbroodje te zijn geworden. Ik weet dat mijn Duits niet denderend is, maar die klanken lijken zo niet op elkaar. Enfin, desondanks smaakte het prima.
Omdat ik geleidelijk aan toch steeds dichter bij de Elbe kwam dacht ik na elke afdaling dat we het echte klimwerk nu wel gehad zouden hebben. Daar heb ik me toch een paar keer lelijk in vergist. 🙂
Erg irritant waren weer de onbestrate wegen met kiezels en keien. En zeker in combinatie met klimmen pakt dat niet prettig uit.
Ongeveer halverwege de route van vandaag kwam ik in Lüneburg. Mooie plaats met prachtige gebouwen, deels onzichtbaar gemaakt door kermis en steigers.
Enige tijd na Lüneburg stond er een hek over mijn pad, wel kon ik mijn fiets aan de linkerkant over een hoog stuk gesteente tillen. Zie foto. Vreemde constructie.
Ondertussen werd het steeds warmer. Toen ik uiteindelijk op de camping aankwam was het volgens mijn weerapp 34 graden. Ik geloofde het direct. Ik heb ook een poos gewacht met het opzetten van de tent.
Morgen de eerste etappe van de Elberadweg. Dat zal op een gegeven moment wel saai worden, maar voorlopig lijkt het me heerlijk om even niet te hoeven klimmen.
De eerste onweersbuien zijn inmiddels voorbij getrokken, er schijnt nog meer te komen. We merken het wel.
We hebben wel een beetje met je te doen door al die ‘onbegaanbare’ paden. Meer een hindernisbaan dan een fietspad. Maar de omgeving is wel heel mooi.
Als je de Elberadweg fietst ben je waarschijnlijk wel verlost van die grind-en keienpaden.
Jammer van de kermis in Lüneburg. Daardoor heb je het moois van het stadje niet goed kunnen zien.
Maar fijn dat je niet veel last van de regen hebt gehad!