Bij deze camping was er gelukkig geen sprake van opsluiting. Ik werd uit mezelf even na vier wakker. Op m’n gemakje het ochtendritueel uitgevoerd en zo kon ik even voor zes uur wegrijden. Omdat het een met Komoot zelfgemaakte route was, had ik geen idee wat ik kon verwachten.
Nou, dat viel niks tegen. In elk geval geen ongeplaveide wegen. Wel veel fietspaden langs een vrij drukke provinciale weg, maar als de gelegenheid er was ging het fietspad ook wel van de hoofdweg af.
Het hoogste punt van 220 meter werd tot vlak voor de top heel geleidelijk gehaald.
Kort na die top reed ik door een plaatsje waar ik een bakker ontwaarde. Ik kocht wat broodjes. Terwijl ik die zat te eten dacht ik nog dat als ik halverwege was en nog steeds zo fris als nu ik net zo goed kon doorrijden.
Maar toen kwam de tweede bult, die ten eerste steiler was, maar ook meer in de volle zon. Toen ik dat onderging bedacht ik dat stoppen in Lemgo toch veel verstandiger was. En zo geschiedde. Ik sta op een soort dhz-camping, bij een apparaat koop je een kaartje. Een deel van het veld is voor campers en caravans (er zijn er twee) en een ander is de welbekende Zeltwiese en daar sta ik, alleen.
Ik heb de dag doorgebracht met het meeschuiven met de schaduw, wat lezen, een zg pod regelen om morgenavond in te slapen. En voor wie niet weet wat dat is, de foto volgt morgen, alsmede de reden om hem te regelen.


Mooie cliff hanger die zg pod.
Zo houd je je lezers wel inde greep! Ik ben benieuwd..
In te slapen? Klinkt als …..
Nee toch zeker?
Gewoon slapen als in de nacht hoop ik