Hanzefietsroute 22 Rietberg – Telgte

Natuurlijk was ik gewoontegetrouw om vier uur wakker. Er was vandaag echter geen reden voor een tropenrooster of hitteprotocol. De vogeltjes waren al lustig aan het kwinkeleren, en de buurhaan was z’n meiden aan het enthousiasmeren om eens iets aan de eieren te gaan doen. En getuige het kabaal dat even later ontstond was hij daar wel succesvol in.
Omdat ik er van overtuigd was dat ik alleen op het terrein was liep ik niet echt overdressed rond zal ik maar zeggen. Bleek er ineens toch een schoonmaker rond te wandelen. 🙂

Ik wil jullie niet de bijzondere constructie van de heren-wc onthouden. Als je op de pot zit hang je met je neus bijna in het urinoir, dat er kennelijk ook nog bijgepropt moest worden. Gelukkig bleek er nóg een toilet die er wat meer standaard uitzag.

Ondanks het gebrek aan haast was ik om half acht klaar voor vertrek. Het fijne van kamperen vind ik altijd dat als je plekje leeg is, je ervan uit mag gaan dat je alles bij je hebt. In zo’n huisjessetting is dat veel onoverzichtelijker. Maar goed, ik stond bij het hek, deed het open met de sleutel, reed m’n fiets naar buiten, gooide met een resoluut gebaar de sleutel in de brievenbus en trok het hek achter me dicht.

Wat was het een stuk aangenamer buiten dan gisteren! Het was zoveel afgekoeld dat ik het eerste uur mijn vest aan hield. Ik bleek het fraaiste deel van Rietberg nog niet gezien te hebben. En je blijkt met oude meuk nog grappige dingen te kunnen maken.

Snel daarna passeerde ik voor de eerste, en bepaald niet voor de laatste keer, de rivier de Ems. Die eerste keer had het meer weg van een slootje, maar ach, alle begin is moeilijk, het riviertje was op dat punt nog heel jong.

Niet alleen met ouwe meuk, ook met stro blijk je creatief te kunnen zijn.

Dit deel van de Emsradweg was heel plezierig fietsen, mooie omgeving, fijne paden. Bijna jammer dat het er voor nu al weer opzit. Morgen ga ik met een met Komoot zelfgemaakte route naar De Lutte, en ben daarmee dus weer terug in eigen land.

Het liefst zou ik terug naar huis fietsen, maar zondag lijkt een uitgesproken regendag te worden. Als dat doorzet fiets ik vermoedelijk zaterdag nog naar Zutphen en neem daar de trein naar huis. Niet alleen omdat ik het fietsen niet kan laten, tenslotte is er in Enschede ook een station, maar ook omdat de trein uit Zutphen alleen een overstap in Breda met zich meebrengt. Een overstap in een Sprinter en dus ook nog eens gelijkvloers.

Afijn, we gaan zien hoe het verder verloopt. Nu eerst nog een dagje fietsen in Duitsland.