In het spoor van Jacob en Dirk – dag 1

Ondanks de nabijheid van de A10 heb ik afgelopen nacht toch heel behoorlijk geslapen. Rond half zeven vond ik het welletjes en ben de boel gaan opruimen. Even na acht uur zat ik op de fiets. Dat duurde maar heel kort want toen was ik al bij de brug die ik via een trap moest beklimmen. Fietsend erop kon ook, maar dan had ik een omweg van vele kilometers moeten maken. De trap was lang, maar niet steil, en liet voldoende ruimte voor de fietstas.
En zo fietste ik Amsterdam in, langs Artis in de richting van de plek waar ooit Het Rondeel moet hebben gestaan. Daar haalde Jacob van Lennep op een vroege zomermorgen zijn vriend Dirk van Hogendorp op, en begon hun tocht.
Bij het IJ aangekomen zag ik drie veerponten klaarliggen. De rechtse twee zagen er erg vol uit, op de linkse was nog plek zat. Toen we een minuutje onderweg waren begon het te dagen, deze pont had een andere bestemming. Dat bleek de NDSM te zijn, een aardig stukje westelijker. 🙂
Toch was het niet heel ingewikkeld om weer op de geplande route te komen.
Na een stuk langs het Noord-Hollands kanaal te hebben gereden ging het richting Landsmeer. Dat kanaal was een werkgelegenheidsproject en toen Van Lennep er langs kwam was men er nog druk mee bezig, allemaal handwerk.
Het Twiske was erg mooi, ik had er ooit al eens aan een hardloopwedstrijd meegedaan, maar toen heb ik maar een klein deel gezien.
In Zaandam heb ik het verblijf van Tsaar Peter gemist. Dat werd veroorzaakt door het feit dat ik vanwege het moeizaam opladen van mijn telefoon hem ook ook grote stukken uit heb staan. En als ik hem dan aan doe is het vooral om vast te stellen of we nog goed gaan, of om te zien hoe we verder moeten bij het volgende kruispunt. Dan mis je weleens een ommetje langs een toeristische attractie.
De Zaanse Schans verraste me eigenlijk. Ik dacht dat het achter een ‘betaalmuur’ zou zitten, zoiets als het openluchtmuseum, maar het is vergelijkbaar met de molens bij Kinderdijk, gewoon in het openbaar te bezichtigen. Ik vond het erg mooi. Hoe origineel/authentiek het allemaal is weet ik eigenlijk niet.
Via Jisp en Neck kwam ik in Purmerend. Daar liet ik mij door een terras met plek verleiden tot het drinken van koffie (niet heel lekker) en het nuttigen van een “Twaalfuurtje” (dat smaakte prima).
In Monnickendam maakte ik in de Grote of St Nicolaaskerk een goede beurt bij de dienstdoende vrijwilliger. Want waarom, zo vroeg hij mij, zou de kerk oorspronkelijk nou uitgerekend St Nicolaaskerk heten. Als voormalig katholiek wist ik dat uiteraard.
Na Monnickendam ging het langs de IJsselmeerdijk naar Volendam en Edam. Het miezerde toen een beetje, en vervolgens begon het ook steeds harder te waaien uit het noordwesten. Jammer, maar ik was er bijna.
Ik sta nu als enige tentkampeerder op een boerencamping. Heerlijk gedoucht, en mijn handdoek en gewassen onderbroek hangen als gekken te wapperen aan het gazen hek dat de afscheiding vormt met het weiland.
Morgen via Hoorn naar Enkhuizen, hopelijk met iets minder wind.

4 reacties

  1. Paul

    Ik ben ook voormalig katholiek, maar weet niet waarom de St. Nicolaaskerk zo heet. Ik was ook niet een hele oplettende katholiek

    • Peter

      Nicolaas was naast kindervriend ook de beschermheilige van de zeelieden. Vandaar dat je in havenplaatsen nogal eens een Nicolaaskerk tegenkomt.

  2. Yvonne

    Schandalig dat je over de Zaanse Schans fietst zónder even bij mij op de koffie te komen! Ik woon daar om de hoek en zit hele dagen thuis én ik heb hele lekkere koffie 🙂

    • Peter

      Dat is zeker jammer, want de koffie die ik nu in Purmerend dronk was erg matig. Ik heb gewoon niet goed in mijn hoofd waar je woont, ik had niet bedacht dat het heel dichtbij was.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2024 Onderweg

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑