Elke jaar is er wel een moment in de winter dat ik er geen zin meer in heb. In hardlopen, wel te verstaan. Vroeger viel de dip vaak in de winter, en kon ik met recht spreken van een winterdip, maar de laatste paar jaar lijkt hij op te schuiven. Alsof ik op een gegeven moment het gevoel heb dat het maar eens afgelopen moet zijn met de kou. Dit jaar hadden we een periode waarin het weer wat zachter was, waarin ik zelfs al met korte broek en shirt met korte mouwen liep, en waarna het toch weer weer koud werd. Natuurlijk is dat geen verrassing, want dat soort periodes heb je elk voorjaar. Maar het gaat voor mijn veerkracht dan net even te ver.
De afgelopen paar weken heb ik maar 1 keer gelopen, een ‘luizige 8,6 km’. Ik heb me dan ook helemaal niet aan mijn voornemen gehouden om aan de DwarsDoorDordtloop mee te doen. Nou kwam het achteraf ook slecht uit, dus dat was een reden te meer om het er bij de laten zitten, maar fijn voelt het niet. Er zijn natuurlijk ook mensen die zeggen, joh, geeft niks, geef er maar eens lekker aan toe, kennelijk is dat wat je lichaam je aangeeft. Maar ik weet het niet. Ik vind het toch wel een beetje slap.
Maar goed. Dat gezegd hebbende is het einde nog niet in zicht. Vandaag was het wel wat fris, maar wel lekker zonnig. Ik heb van de winter wel onder frissere omstandigheden gelopen. Maar nee hoor, met de drukte op mijn werk als hoofdsmoes ben ik toch maar thuis gebleven. Morgen een seminar bij ESRI in Rotterdam, dan zal er ook niet veel van komen. Ik zet mijn kaarten op woensdag.
En verder moet ik natuurlijk nog op zoek naar een nieuwe wedstrijd. Binnenkort meer nieuws.
Hoi, Peter,
Ik was wel heel benieuwd hoe het je af gegaan zou zijn Daar Dwars Door Dordt. Maar je was wat stil op je blog de afgelopen week en ik dacht al dat het niet was doorgegaan. Wel jammer hoor! Ik volg je nieuws hier op de (blote) voet.
Tja, een dipje kan ook wel goed zijn, als het niet al te lang duurt, Ik bedoel als je even wat minder loopt zal je conditie wat teruglopen, maar dit gaat volgens mij langzamer dan men vreest, als je dan weer de draad oppakt blijkt alles vaak wel opvallend soepel te zijn.alle spieren hebben even wat meer rust gehad, en dat heeft ook zijn voordelen.
Nu die wedstrijd nog, maar dat geldt ook voor mij, mijn pain on top of the foot begint nu weer echt wat te herstellen, zodat ik ook volgende week weer hoop te kunnen trainen