Een beetje achterstallig onderhoud. Niet geschreven betekent in dit geval echter niet "niet gelopen".
Eerst even de feiten:
L(unchrun) 6
Vrijdag 6 juni, duurloop 9,5 km.
L7
Maandag 9 juni, duurloop 9,5 km
Thuis
Dinsdag 10 juni, duurloop 11 km
L8
Donderdag 12 juni, duurloop 8 km
L9
Maandag 16 juni, duurloop 11,2 km
L10
Dinsdag 17 juni, wisselduurloop 8 km
Er valt niet zo heel veel te melden over de diverse lopen. Het lopen gaat over het algemeen weer lekker. Het ‘achterstallig onderhoud’ als gevolg van de verhuizing van mijn werk begin ik langzaam maar zeker weer in te lopen. Vorige week dinsdag was ik vrij, en toen wilde ik weer eens 12 km lopen. Dat lukte niet, althans, na 11 km gaf ik er de brui aan, en dat had ik wel eerder willen doen als ik maar dicht genoeg bij mijn huis was geweest. Mijn voeten waren nogal gevoelig, en ook verder was ik niet helemaal fit. Dat laatste heeft tot en met het weekend geduurd, en nu ben ik er geloof ik wel weer overheen.
De lunchrun van gisteren duurde langer dan bedoeld. Een geplande zijstraat heb ik niet gevonden, en tegen de tijd dat ik dat door had was ik in totaal bijna een km verder. Afijn, niks aan over gehouden, en ook vandaag had ik er, afgezien van wat stijve kuiten, geen last van. Morgen rust, en dan donderdag ga ik weer lunchrunnen. Voorlopig 4 keer per week, zolang het goed voelt. Geleidelijk aan afstand en/of intensiteit wat opvoeren, maar het lijntje mag niet breken.
Ziet er goed uit, ik bedoel, je loopt weer aardig wat, zonder me ergens mee te willen bemoeien, denk je wel aan de afwisseling van de trainingen? Ik merk zelf dat mijn gestel ook veel baat heeft bij “mild intervallen” wat ik dan met een soort “opgevoerde beginnerschema’s doe. Maar goed, ik doe op het ogenblik eigenlijk misschien weer wat te weinig duurlopen, omdat ik nu nogal bezig ben met techniek en spieren en pezen, dit gaat nu echter weer erg voorspoedig, ik zit nu bijna weer op het niveau van voor mijn blessure, met het verschil dat ik nu zelfs ‘smorgens als ik uit bed kom en het trappetje bij mijn vriendin oploop geen pijntjes in mijn voeten voel.
Oh ja, moet nog even kwijt over de sociale acceptatie van hardlopen in groepsverband waarbij je zelf op blote voeten loopt en de anderen op schoenen, dat de reacties mee, of zelfs bijna tegenvallen, De eerste keer komen er wel wat vragen over wat de “filosofie erachter” is maar daarna lijkt men compleet vergeten dat het ueberhoupt bijzonder is. Na tien minuten valt het kennelijk niet meer op.
Voor wat betreft de afwisseling: daar heb je wel gelijk in. Voor de verhuizing van mijn werk ging ik geregeld aan het eind van de dag wat intervallen op de atletiekbaan in mijn woonplaats. Dat beviel me eigenlijk wel goed, al moet ik toegeven dat ik duurloopjes doen veruit het leukste vind. Ik heb qua hardlopen niet zo veel ambities, in elk geval niet als het om de snelheid gaat. Ik heb bijvoorbeeld niet de illusie dat ik een 10 km ooit veel sneller dan een minuut of 50 zal doen. Dat vind ik ook niet zo erg al past het weer niet zo goed bij mijn ambitie (toch!) om ooit nog eens een marathon te lopen, en dan bij voorkeur binnen de 4 uur.
Ik zal eens kijken of ik het fietspad langs de Verbindingsweg hier vlakbij kan gebruiken als interval route. Het is een mooi recht stuk, glad asfalt, van ruim een kilometer.
Zwart of rood fietspad, ook geschikt voor inlineskaters? Dan heb je dus een atletiekbaan van een kilometer tot je beschikking in je lunchpauze. Intervallen kan ook “lekker spelen” zijn en in ieder geval wordt het duurlopen er een stuk gemakkelijker van. Lastig lijkt me voor een lunchrun dat je meer tijd voor de warming up nodig hebt, maar als je erin slaagt om wekelijks 1 of twee keer wat met snelheid te spelen op dat stuk fietspad, zul je waarschijnlijk zien dat die duurloopjes heel erg makkelijk gaan worden.