Vanwege het feit dat ik morgen fietsvrij heb ben ik kennelijk dusdanig in een vakantiemodus geschoten dat ik mijn blog bijna vergat. Bijna he, de dag is nog niet om.
Ik vond het een heerlijke fietsdag, en dan vooral de ochtend toen alle andere fietsers nog in bed lagen, in de kerk zaten of nog niet geïnspireerd waren. Het was heel stil, de zon scheen, nee het was niet heel stil, ik hoorde heel veel vogels. Ik ben geen vogelkenner, maar een leeuwerik herken ik, en die hoorde ik. Ik kreeg er een blij nostalgisch gevoel van.
Het rook ook lekker, liguster, acacia (denk ik), vlier.
Het landschap was oogstrelend en zo was er voor vrijwel alle zintuigen wel iets van zijn gading.
In de middag werd het druk op de fietspaden, en het is opvallend hoe voorzichtig Duitse fietsers zijn. Als ze je tegemoet komen gaan ze al heel lang van tevoren achter elkaar rijden, ook als je elkaar makkelijk kunt passeren als ze niet achter elkaar gaan. Ik zeg niet dat het verkeerd is, maar ik vind het opvallend, en ik vrees dat men mij soms wat lomp vindt. Ik vind dat zelf overigens over het algemeen niet.
Die voorzichtigheid zie ik ook tussen automobilisten en fietsers. Auto’s blijven soms heel lang achter me hangen omdat ze kennelijk vinden dat de ruimte om in te halen te krap is. Ik word er soms wat zenuwachtig van en denk dan “ga nou maar, kan makkelijk”.
Een primeur deze reis: de eerste koffie met gebak. Lörsch kreeg de eer. De route kwam daar langs zoveel terrassen dat ik het niet kon weerstaan. Het stadje Ladenburg nog even bezocht. Ik was er bijna (ten onrechte) aan voorbij gereden, maar las toen nog net de aanbeveling van Roel. Prachtig kerken en vakwerkhuizen, fijne sfeer.
Daarna doorkachelen naar Heidelberg. Het was druk op de Sonnewiesen op de noordoever van de Neckar, ik moest op het aanpalende fietspad goed uitkijken.
Na ruim tachtig kilometer was daar de camping. In vergelijking met de vorige een wereld van verschil. Gewoon een eigen plekje (aan de Neckar) zonder kinderen die de haringen uit mijn tent lopen. Het enige nadeel is de weg die er vlak langs loopt. Die is best druk en geeft wat lawaai.
Morgen rustdag. Ik ga (in principe) met de trein naar Heidelberg. Dat is volgens mij maar één station verder, maar ik heb niet zo’n zin om weer langs de al genoemde weg naar de stad te rijden, en me daar zorgen te maken over mijn fiets als ik hem ergens neerzet.
Tot slot, nadat Weerplaza, de app dan, al een paar uur beweerde dat het regende hebben ze nu eindelijk gelijk gekregen.
Geniet van je r u s t d a g Peter!
Gelijk tijd voor ’n wasje
Inmiddels bijna 17000 stappen gezet op mijn r u s t d a g, maar goed, het is weer eens een andere beweging en je achterwerk wordt eens ontzien.
En die was, tja, het was wel de bedoeling, maar ik weet niet of het nog lang genoeg droog blijft.