Ik werd rond een uur of vijf wakker. En ja, toen moest ik er even uit. Omdat het nogal waaide dacht ik dat de tent droog zou zijn, maar het tegendeel was het geval. Het miezerde, zo licht dat je het niet hoorde op een tent, maar dat hij er wel heel nat van werd. Nog wat later kwam er ook nog een echt hoorbare bui voorbij. Maar toen ik uiteindelijk rond kwart voor zeven opstond was het droog. Even naar de bakker gewandeld en vervolgens de boel ingepakt. Om ongeveer tien voor half negen fietste ik weg. En ongeveer een half uur later stond ik weer stil. Er viel een stevige bui en gelukkig was daar net een beuk die de meeste druppels voor me opving. Toen het nagenoeg weer droog was ging ik weer verder. Ik zag in de verte zelfs wat blauw in de lucht, en het heeft de hele dag niet meer geregend.
Wat het wel deed was waaien. Ik heb echt de hele dag het grootste deel van de tijd een noordwesten wind kracht 4 tegen gehad. Ik had er op het laatst wel genoeg van, en ik vrees dat het mijn stemming ook wat beïnvloedde. Landschappelijk viel er ten opzichte van de afgelopen dagen niet heel veel te genieten. Niet dat sommige plekken niet mooi waren, maar meer ‘déjà vu’, zelfs de nucleaire krachtcentrale had ik gisteren ook al gehad. Toegegeven, niet dezelfde.
De camping lag ook weer aan de Loire, aan de andere kant van de stad, dus toen ik Orléans was binnengefietst moest ik nog vijf kilometer extra.
Ik kreeg plekje 24 aangewezen, maar ik vond het er maar donker, en weinig gras hebben. Ik maakte een rondje over het (kleine) terrein of er niks beters was. Dat was er wel, maar dat was geen officieel plekje. Toch even vragen, en na lang nadenken zei ze dat het goed was. Fijn wel. Je kunt hier de snelweg (A71) goed horen, maar het zal me in het slapen niet hinderen. Denk ik.
Morgen de oude stad bekijken, en tevens bedenken hoe het hiervandaan verder moet.
Hahaha, het is maar goed dat het een andere kracht centrale was, anders had je een rondje gefietst