Gisteren was ik dus een dag extra in Chartres gebleven. Ik ben nog wat uitgebreider de stad in gegaan, onder andere nu ook le musée des beaux arts bekeken. Gratis! Het was ook wel heel klein, en een deel was nog in voorbereiding voor een nieuwe tentoonstelling. Maar toch ook wel aardig. In de stad was niet veel te doen, afgezien van de horeca was er niets open.

Verder heb ik eindelijk de remblokjes van mijn voorwiel vervangen. Ik dacht steeds dat ik het stelschroefje van de rem niet genoeg teruggedraaid kreeg waardoor de nieuwe blokjes stijf tegen de velgen zouden zitten. Maar toen ik het stelschroefje met veel moeite nog één slag gedraaid kreeg vond ik dat ik het maar moest proberen. En zowaar, het lukte! Dat remde vandaag een heel stuk beter de hellingen af.

En ook heb ik een planning tot Tournai gemaakt om route en mogelijke campings een beetje rond te krijgen. In principe nog vijf fietsdagen tot Tournai kwam ik gisteren op, dus nu nog vier.

Vanmorgen was ik goed op tijd wakker, maar aangezien ik broodjes had besteld die ik pas om half negen bij de receptie kon halen, kon ik het kalm aan doen. Desalniettemin stond ik om kwart over acht klaar. Het was droog, de zon scheen een beetje flauw door de wolken.

Het eerste stuk fietste ik steeds langs de Eure, het riviertje waar Chartres aan ligt. Na een klein uurtje begon het wat te spetteren. Dan weer wat harder, dan weer wat zachter. Het was echt van dat weer dat je steeds twijfelt of je je regenjack nou moet aantrekken. En als je hem dan aandoet omdat het wat harder spetterde dan heb je binnen de kortste keren weer spijt. Alles bij elkaar toch bijna twee gespetter schat ik, toen was het gelukkig afgelopen.

Verder ging het aardig op en neer vandaag, soms ook wel vrij pittig, maar daar stonden dan weer leuke afdalingen tegenover. Dat is het grote voordeel van klimmen boven tegenwind.

En zo kwam ik al klimmend bij camping Canada. (De afdaling mag ik morgen mee beginnen!) Het is hoofdzakelijk stacaravans wat de klok slaat. Ze hebben ook een soort trekkersveld, maar daar logeert vannacht een groep scholieren. Dat wilde de campingmevrouw mij niet aandoen. Sympathiek uiteraard, al heb ik nu wel een plek met deels grind deels gras waar ik de haringen bijna niet in de grond kreeg. Het sanitairgebouw is echt vergane glorie. Nou ja, morgen weer verder.