Sinds ik weer in België ben is er weer wcpapier op de toiletten, een opmerkelijk fenomeen. Zelfs een betrekkelijk goed geoutilleerde camping als die van Chartres doet er niet aan. Zou het een geldkwestie zijn? Die paar dubbeltjes kunnen toch in de prijs worden meegenomen? Ik denk dat het om de logistiek gaat. Want als je wcpapier in je toilet hangt moet je ook zorgen dat het voorradig blijft. Je moet meerdere malen per dag kijken of er nog genoeg aanwezig is.
Afijn, een klein probleem uiteraard, maar kan soms lastig zijn.
Ik stond vanmorgen met mooi weer op, en dat is het de hele dag gebleven. De nacht was koel, en het tentje dus nat, zo werkt dat nou eenmaal. Nou heb ik een handig tentje dat helemaal zelfstandig kan staan. Dus ik kon hem lekker naar de zon schuiven en zo nu en dan een beetje bijdraaien. Hij was niet kurkdroog, daar had ik het geduld niet voor, maar droog genoeg. Broodjes gehaald in de kampwinkel, er iets van gegeten, en op pad.
Het was zondagochtend en dat heb ik geweten. Vrijwel alle mannelijke Belgen, en een enkele vrouwelijke, springen dan op de racefiets en gaan langs de Dender fietsen. En dat fietspad is best vrij smal, dus goed uitkijken steeds. Na het verlaten van de Dender kwam ik op een paar fietspaden die logenstraften wat ik gisteren zei, er moest wel degelijk nog geklommen worden. Maar de fietspaden lagen volgens mij op voormalige spoorbaantjes, en dat betekent maximaal 1 à 2 procent klimmen. En dalen. Goed te doen dus, zeker na de ervaringen van de afgelopen weken.
Op een van die paden kwam ik een boom tegen die er bij stond alsof hij elk moment om kon gaan. (foto) Ik heb het er toch maar op gewaagd.
Vlak bij Mechelen, bij Leest om precies te zijn, kwam ik een groter obstakel tegen. Bij het begin van de weg stond al dat de weg gestremd was, maar ik dacht eigenwijs “dat zullen we nog weleens zien”. Nou, ik zag het. Er lagen grote, dikke kabels op de weg, of liever, hingen half over de weg, en die waren afkomstig van de geknakte hoogspanningsmast verderop in het weiland. Een man die er aan het werk was vertelde dat er als gevolg van de storm afgelopen dinsdag een aantal (negen geloof ik) masten waren omgegaan, en dat er als gevolg daarvan diverse huizen geraakt waren. (Foto’s en rtv ) En nee, ik kon er echt niet langs. Met behulp van m’n telefoon kon ik een alternatieve route maken, die denk ik eigenlijk mooier is dan de oorspronkelijke, maar wel wat langer. Mechelen is een mooi stadje (foto), waar ik al eerder was, dus heel veel tijd heb ik er niet doorgebracht.
Camping Roosendael, waar ik nu sta, is een van de weinige campings in België die een beetje doet denken aan de Nederlandse natuurcampings. Er is ook een fietscafë met veel verschillende biersoorten. Ik had er op gerekend er iets eenvoudigs te kunnen eten, drie jaar geleden was dat wel zo, maar ze gingen sluiten om zes uur, dus helaas. Maar een eenvoudige borrelplank naast mijn Petrus-biertjes (what’s in a name) zorgden voor voldoende maagvulling, zij het misschien niet zo gezond.
Was ik aanvankelijk nog alleen, toen ik terug kwam van de kroeg, pardon het fietscafé, stonden er twee tentjes extra, en nog wat later kwamen er nog een paar mensen bij. Op de vraag van de jonge vrouw van het stel of ik soms wel olie (voor het eten, geen kettingolie) bij me had moest ik die vraag ontkennend beantwoorden, maar ik zei dat ik wel nog een blikje ansjovis op olie had, dat mochten ze hebben. Dit werd in dank aanvaard.
Je komt alweer aardig richting huis Peter!
Hoeveel dagen fiets je nog?
Ik denk dat ik woensdag weer thuis kom.
Oei… die hoogspanningsmasten, dat die zomaar knakken… dan moet er best een “windje” gestaan hebben, nog mazzel dat je toen daar niet was met je tentje…