Op de fiets naar Oloron-Sainte-Marie dag 7

De dag begon een beetje mistig. Waardoor uiteraard alles kletsnat was, nou ja alles, de tent aan de buitenkant, de fiets, het gras etc.
Op mijn gemakje alles ingepakt, en gaan maar weer. Bij de uitgang selecteerde ik op mijn Garmin de route van vandaag, en dan vraagt hij altijd of hij me naar het begin van de route moet navigeren. Gewoontegetrouw ‘zei’ ik nee. Toen begon hij toch aanwijzingen te geven, en ik dacht in mijn onnozelheid dat dat dan wel de kortste weg naar de route zou zijn. En het eerste stukje leek het er ook op. Nietsvermoedend fietste ik een km of vijf, en toen wilde ik toch eens op mijn telefoon kijken of ik al een beetje in de buurt kwam. Nou, nee dus, sterker nog, ik bewoog ervan af!
Terug! En met behulp van m’n telefoon (waarmee je een wat groter gebied in beeld hebt) kwam ik uiteindelijk wel echt op route.
De mensen die aan een wandeltocht meededen en die ik zowel heen als terug tegenkwam zullen er wel hun gedachten over gehad hebben.

Het ging weer aardig op en neer, niet meer zo hoog als gisteren, maar wel vaker volgens mij (ik heb de bulten niet geteld). Maar per saldo ben ik vooral omlaag gegaan. Ik vertrok vanmorgen van de vorige camping op ongeveer 530 meter hoogte, en nu zit ik iets boven de 200. Toch voelt het niet of het een makkie was vandaag.

Er was kennelijk een soort rally met oude auto’s gaande (ergens onderweg), want ik denk dat ik wel meer dan honderd oldtimers tegenkwam. Oude eenden en snoeken, oude Mercedessen, Triumphs etc. Ik heb er te weinig verstand van om ze allemaal te noemen, mocht ik daar al de behoefte aan hebben.

Waar was ik eigenlijk naar onderweg? Dat zou ik nog verder uitleggen, had ik beloof.
In 2020 is er een Belgische organisatie van start gegaan die Welcome to my Garden (WTMG) heet. Niet toevallig in de Coronatijd. Het idee was dat mensen die een ruime tuin hadden waar wel een of twee tentjes in konden zich bij de website van WTMG aanmelden, en mensen die een kampeerplekje zochten konden op de site zoeken naar deelnemers. Ik heb er in 2021 één keer gebruik van gemaakt. Toen was het gebruik van de site nog gratis. Inmiddels moet je je abonneren om via de site contactgegevens te kunnen vinden.

Toen ik gisteren bedacht dat ik niet naar Montmédy wilde en ik geen andere camping op bruikbare afstand vond, moest ik ineens weer aan die Gardens denken. En warempel, de persoon die ik benaderde (Raphael) reageerde, en ik mocht komen. Hij heeft huis en tuin vlakbij de abdij van Orval, waar ik sowieso langs zou komen, dus dat kwam prima uit.

Toen ik dan vanmiddag bij de abdij aankwam aarzelde ik even of ik hem (de abdij) zou gaan bezoeken, maar ik besloot toch eerst mijn tentje maar te gaan opzetten, dan zat ik ook niet met al die spullen. Wel extra fietsen, maar zonder bagage gaat dat zo makkelijk!

Ik werd vriendelijk en uitgebreid door Raphael ontvangen. Het is een heerlijke tuin en er zijn slechts twee nadelen. Ten eerste is er geen douche, wat na een zonnige dag toch wel jammer is, en ten tweede moet ik mijn behoefte doen op een emmer waar ik dan zaagsel overheen moet strooien. Nou ja, ik kom er wel overheen. Een pluspunt is dan weer dat het niks kost.

De abdij is trouwens echt een bezoek waard, en dat voor slechts 5 euro (bejaardentarief). Daarna nog een hapje gegeten, en nu zit ik lekker op een stoeltje naast m’n tentje.

Omdat ik gisteren wat gedoe had met bloggen (daarom heb je ook geen mail gekregen) doe ik het nu in twee keer. Eerst de tekst, daarna de foto’s. Dus zie je geen foto’s, kijk dan later nog een keer.