Dankzij de vogelpopulatie op de camping van Vollenhove was ik vanochtend als om vier uur wakker. Hoewel ik vroeg op pad wilde gaan vanwege de warmte (tropenrooster!) vond ik dit toch wel een beetje gortig. Nog ruim een half uur dommelen en toen toch maar in beweging. Om kwart voor zes zat ik op de fiets, en nog een kwartier later was ik vliegen aan het happen. Niet letterlijk, want ik hield mijn mond dicht, maar wat een wolken met vliegjes. Toen het fietspad eindelijk van het kanaal afboog was het voorbij. Toen eerst maar eens grote schoonmaak gehouden. Shirt uitgewapperd, helm leeggemaakt. Nog een tijdje voelde ik gekriebel, maar het was het soort gekriebel dat je voelt als iemand het over luizen heeft. Fantoomkriebel.

Ik kwam geleidelijk dichter bij Steenwijk, en dus op bekend terrein, want we hebben meerdere keren daar in de buurt gekampeerd. Maar voor het zover was moest ik eerst nog een zandpad trotseren dat zo mul werd dat ik mijn fiets alleen nog maar lopend kon voortduwen. Veel meer dan een paar honderd meter zal het niet geweest zijn maar het was wel zwaar.

De verdere fietstocht verliep eigenlijk best vlot. Grappig was nog dat ik tot twee keer toe met een pontje moest oversteken terwijl ik dat niet aan had zien komen. Was wel een leuke onderbreking. Bijzonder was dat bij het eerste pontje bij voorkeur gepind moest worden terwijl je bij de tweede alleen maar contant kon betalen.

Toen ik bij de camping aankwam was het opvallend rustig (lees: er was niemand). Het bleek dat ze dit jaar alleen tijdens de zomervakantie open zijn. Het stond in het campingboekje zei de man. Zal vast, maar ik had in juni geen aanleiding gezien om de openingstijden te checken. Dat doe je eigenlijk alleen als je heel vroeg of juist heel laat in het seizoen gaat kamperen. Gelukkig was er een alternatief op minder dan een kilometer afstand.

Morgen naar Groningen (de provincie, de stad schamp ik in het noorden), als het goed is de laatste keer alleen maar tegenwind.