Nadat ik een deel van de ochtend met mijn rug in de zon had gezeten werd het tijd om maar eens naar buiten te gaan. Ik wilde net als afgelopen zondag afwisselend 10 minuten hardlopen en 1 minuut wandelen. De eerste serie ging echter best stroef bij de achillespees (AP), dus ik besloot al gauw het pauzepunt te vervroegen naar 6 minuten. De tweede serie ging al een stuk beter, en uiteindelijk heb ik mijn AP nauwelijks nog gevoeld. Het was waarschijnlijk verstandiger geweest om met een stukje wandelen te beginnen om het spul wat soepeler te krijgen.
Ongeveer halverwege vielen de eerste druppels, en aanvankelijk was dat niet eens onaangenaam. Maar toen het er meer werden, en de vloeibare vorm overging in een vaste was de lol er toch wel een beetje vanaf. Zo hagelbestendig was mijn niet zo dik behaarde hoofd nou ook weer niet. Onder een laag balkon bij een flat wachtte ik even tot de hagel weer regen was geworden, en liep ik alsnog terug naar af.
Koude voeten had ik niet gekregen van regen en hagel, en het was zelfs wel lekker om door wat plassen heen te stampen. Wel koude handen, die hadden het veel zwaarder!
Vervelend dat je AP toch niet echt wil meewerken 🙁 toch maar weer wat rustiger aan dan… en dat van die koude handen, als je ze onderweg wat meer beweging geeft (net als je voeten krijgen) worden ze minder koud, weet ik uit ervaring 🙂
Blijft allemaal zorgelijk klinken Peter. Hoop dat dat ‘rechtzetten’ van je heup een beetje goed gaat uitpakken.