De laatste keer lopen was op 24 maart. Nadien tot 12 april vaak niet fit genoeg gevoeld. Op deze datum werd ik in het ziekenhuis van mijn galblaas bevrijd, en toen duurde het nog weer enkele weken voor ik voldoende hersteld was om het weer aan te durven.
Vandaag was het zover, vond ik. De wondjes aan de buitenkant zien er goed genezen uit, maar je weet natuurlijk niet hoe de toestand van binnen is. Ik ben daarom vanmorgen van huis gegaan met het idee om direct met hardlopen te stoppen zodra het 'niet goed' ging voelen. Verder leek een bescheiden rondje van hooguit een kilometer of drie me het maximale. Het liep. En het liep lekker. Goed naar je lichaam luisteren zeggen ze dan. Nou ik hoorde niks. Een paar 'gevoelentjes' misschien, maar geen reden om te stoppen.
Inmiddels ben ik al weer een uur of 8-9 verder en er hebben zich geen negatieve zaken geopenbaard. Dat biedt hoop voor de nabije toekomst.
Volgend weekend wordt bij "Rondje Tilburg" het officieuze NK Barefootrunning 10Km gelopen. Dat komt voor mij helaas net even te snel, zelfs als trainingsrondje ben ik bang. Toch ga ik wel even kijken. Ben wel benieuwd hoeveel echte barefooters er aanwezig zullen zijn.
Over barefooters die geen barefooters zijn ga ik het nu niet hebben. Ben blij dat ik weer 'in de running' ben.
Geef een reactie