Eigenlijk is dinsdag loopdag, maar ik was gisteren in de lunchpauze naar Outdoor XL gegaan om te kijken of ik daar een Camelbak kon scoren. Dat was helaas mislukt, degene waar ik belangstelling voor had (de Rogue of de Classic) hadden ze niet, en degene die ze wel hadden waren ofwel veel te klein, ofwel te groot.
Om het loopgemis van gisteren goed te maken daarom vanmorgen maar van huis naar werk gelopen. Dat ging eigenlijk best goed. De eerste kilometer moet het lichaam altijd wel even wakker worden. Ik geef het je ook te doen: even na vijf uur opstaan, en dan om half zes gaan hardlopen. Daarna ging het lekker.
Er zitten een paar wat ruigere stukken in het traject, maar nooit te lang.
Afijn, nu lekker uitrusten op mijn werk. 🙂
Nou Peter, ik heb wel bewondering voor je! Om vijf uur opstaan om tig km hard te lopen. Wat een doorzettingsvermogen. Dat komt straks wel goed daar in A’dam.
Alhoewel ik het me had voorgenomen loop ik (nog) niet op en neer naar mij werk. Ik probeer harde ondergrond nu een beetje te mijden. Gelukkig veel duinen hier.
Groets, Marco
Nou, midden in de nacht naar het strand hollen verdient minstens zoveel bewondering. Was het niet koud?
Nu je het zegt, het was steenkoud. Ik wist niet waar ik m’n handen moest laten, af en toe warmen aan m’n billen. Handschoenen hadden veel geholpen.
Ik had dat pas ook toen ik naar mijn werk liep: geen koude voeten, wel koude handen. 🙂
(Ik heb je trouwens nog een mailtje gestuurd over fietspedalen…)