Het ging een weinig beter dan afgelopen vrijdag. Het gevoel, dat tussen stijf en pijn inzit, hield wat eerder op. Toch is er nog geen reden om de volgende stap op het herstelschema te zetten, dus aanstaande dinsdag, mogelijk woensdag, herhalen we dit nog een keer.
Vraag me serieus af, wat nou het verschil is tussen de ongelukkige groep die geplaagd wordt door blessures en mensen zoals ik, die gewoon nooit wat hebben. Is het alleen maar geluk en goede genen of gedragen wij ons “vernuenftiger” als we iets voelen opkomen. Geen idee, vraag het me gewoon af, en voel me ook voor jou bezwaard dat je altijd maar weer die pech van blessures heb!
Die vraag is zonder fatsoenlijk onderzoek natuurlijk niet algemeen te beantwoorden. Ik ken jouw blessurebestrijdingsfilosofie, en ik heb niet het idee dat ik daar zoveel van afwijk. Als ik wat voel opkomen neem ik meteen gas terug, en ik loop nooit door de pijn heen. Ik bouw rustig op, loop zelden vaker dan 3 keer in de week, en vrijwel altijd een rustdag ertussen. Ik heb zelf niet het idee dat ik zoveel had kunnen doen om deze hardnekkige blessure te voorkomen, maar ik laat me graag overtuigen van het tegendeel.