Terwijl een paar honderd bikkels sinds vanochtend 6 uur de Spartathlon, een afstand van 245 km, aan het lopen zijn leek het me wel gepast ook eens een duidelijke stap voorwaarts te zetten. Ik had gepland om 10 X (700m DL1 + 100m wandelen) te lopen, maar na de vijfde keer besloot ik niet om te keren maar door te lopen, zodat het een rondje in plaats van een heen-en-weertje werd. Dit had tot gevolg dat het uiteindelijk op een afstand van 10 km uitkwam, en dat is al weer een poos geleden dat ik zoveel in 1 sessie liep. Nu nog toewerken naar 10 km zonder wandelpauze.
Toen ik bijna op de helft was kwam mij een moeder met kind voorop de fiets tegemoet. Toen ze bijna passeerden zag het jongetje mij, begon vrolijk te kijken en riep: pappaaaa!
Gelukkig reed de vader van het kind er niet naast. 🙂
een runnershigh maar dan anders
Zou zijn pappa ook op blote voeten lopen?? Herkenning….