Vorige week ben ik een middag naar Amsterdam geweest om bij De Vakantiefietser rond te kunnen kijken en eventueel een proefrit te maken. Ik ben nog steeds erg aan het twijfelen over welke fiets het moet gaan worden, en of ik überhaupt nu een fiets moet kopen, of dat ik gewoon fatsoenlijk zal wachten tot ik voldoende geld bij elkaar gespaard heb. Mezelf dan ook meer tijd gunnend om uit te zoeken wat ik precies wil. Aan de andere kant is het toch wel zonde om het kadootje van 561 euro van de baas te laten liggen.
Ik ging naar de winkel van Erik Schuijt nadat ik bij de plaatselijke Koga dealer in Dordrecht te horen had gekregen dat het uitgesloten was dat ik een proefrit kon maken. Dan was het wat mij betreft uitgesloten dat ik bij hem een fiets zou gaan kopen, want ik vind het net een beetje te veel geld om zomaar op het zicht een fiets te kopen. En aangezien de Vakantiefietser een aantal fietsen heeft staan waar ik mogelijk belangstelling voor had, leek een tochtje naar Amsterdam een goed idee.
Ik heb daar gereden op de Santos Travelmaster, op een Snel fiets (maar weet niet meer welk type) en op de Koga Miyata Traveller. Uit het feit dat ik niet meer weet op welke Snel ik heb gereden kun je wel afleiden dat ik dat niet zo’n succesnummer vond. De Santos en de Koga vond ik een gelijksoortige rijervaring geven. Voor beide fietsen betaal je, afhankelijk van nog wat toetsers en bellen, zo’n 1700 euro.
Deze week wil ik bij een plaatselijke fietsenmaker nog een afspraak maken om eens op de Giant Expedition RS0 te kunnen rijden. Een fiets die ‘slechts’ 1399 euro kost, in elk geval aanmerkelijk goedkoper dan de andere fietsen.
Waarom toch fietsen uit het duurdere segment, terwijl ik toch met mijn middenklasse Giant de afgelopen jaren geen slechte ervaringen heb opgedaan? De afweging is vooral dat ik veel meer zal gaan fietsen, en er dus ook hogere eisen aan de degelijkheid gesteld mogen/moeten worden. En verder ga ik er van uit dat ik de komende jaren veel vaker op de fiets trektochten zal gaan maken. Daar moet hij wel tegen kunnen.
En geloof het of niet, het kan altijd nog veel gekker. Idworx doet vrijwel niets onder de 2000 euro. En je kunt ook fietsen als maatwerk laten maken. Tja. Gelukkig heb ik daar het geld niet voor, want anders deed ik het misschien ook nog.
Hoe nu verder? Dat zal ik vertellen als ik op de Giant gereden heb.
Denk bij de toeters en bellen ook vooral aan het zelf kunnen repareren en afstellen van dingen, fietsenmakers zijn op vakantie meestal onvindbaar of ook op vakantie, pech ontstaat vooral op vrijdagmiddag. Zelf ben ik op een hele oude giant mountainbike (met een hoop voor die gelegenheid vervangen onderdelen) naar Toscane gefietst, ging prima, ook was ik blij dat ik mijn remmen gewoon zelf kon controleren.
Bedankt voor het meedenken Matthijs. De meeste dingen zijn op fietsen met derailleursystemen wel zelf af te stellen. Ik wil nog wel eens leren hoe je een gebroken spaak moet vervangen, en hoe je kleine slagen in het wiel weer rechttrekt.
Ben je ook weer teruggefietst naar NL? En hoe heb je je overnachtingen geregeld? Gekampeerd? Of onder een dak?
Gekampeerd, maar een volgende keer zou ik vantevoren min of meer een uitgestippelde route kiezen, campings zijn niet overal even dik gezaaid. En het feit dat er een camping op de kaart staat wil ook niet zeggen dat die er ook daadwerkelijk is.
Repareren spaakbreuk en slagen in het wiel heb ik niet erg over nagedacht, ik kan het repareren maar met aluminium heeft dat meestal weinig zin. heeft wel mijn bandenkeus bepaald, Duitse fietsroutes zijn grotendeels onverhard.
26 inchwielen zijn aanmerkelijk sterker dan 28, Verder reed ik op hele dikke banden zonder profiel, lijkt voor het oog erg lomp, maar de rolweerstand is als ze goed hard zijn echt minimaal, en je kunt lekker met de spanning spelen als de wegen slechter zijn (ook confort). Het belangrijkste voordeel is wat mij betreft echter dat je velg een flink stuk van de weg zit zodat de directe klap van steen op aluminium vrijwel uitgesloten is.
O, ja, terug met duits biertje in I.C.E.