Halt, politie!

Gisterochtend rond 9 uur in de miezerregen vertrokken voor een rondje over de weg. Dat was al weer een poosje geleden, de laatste weken liep ik vrijwel alleen op de baan. Het was een graad of 6 en het regende dus een beetje. Dat leverde vooral het eerste kwartier wel koude voeten op, maar na enige tijd ging het wel beter. Ik liep een ietwat aangepaste versie van een route door Dubbeldam die ik in het verleden wel vaker liep. De aanpassingen heb ik gedaan om fietspaden met fakirasfalt te vermijden. De route werd daardoor wel bijna een kilometer langer, maar dat is, zeker conditioneel, geen enkel probleem.

Toen ik in Dubbeldam op de Gravensingel was aangekomen kwam mij een politiebusje tegemoet dat ik na mij gepasseerd te zijn hoorde afremmen en omdraaien. "Die komt voor mij" dacht ik nog, en ja hoor, het busje kwam naast mij rijden. Er zat slechts 1 vrouwelijke politieagent in die informeerde wat ik aan het doen was. Toen ik vertelde dat ik aan het hardlopen was (duh!) zei ze dat ze dat wel zag, maarre "op blote voeten?". Er ontstond een kort gesprek over het waarom, en daarna vertelde ze dat er een telefonische melding was binnengekomen over een ‘vreemde figuur’ die mensen hadden gezien. "Niet dat ik denk dat u een vreemde figuur bent hoor" zei ze nog. Afijn, ze vond het duidelijk wel wat apart, maar was geloof ik toch wel van mijn goede trouw overtuigd, en we gingen weer ieder ons weegs. Ik heb de rest van de route met een brede grijns op mijn gezicht gelopen. 🙂

Ik had er zaterdagavond overigens wel grote twijfels over of ik wel zou gaan lopen de volgende dag. We hadden een instuif van de volksdansvereniging, en daar heb ik me behoorlijk lopen uitsloven. Hierdoor, en in combinatie met de volksdanscursus die ik vrijdagavond al had gehad voelde ik me zaterdagavond na thuiskomst eigenlijk behoorlijk ‘uitgekakt’. We hebben nog naar een film op TV zitten kijken die tot kwart over twee duurde, dus dat droeg ook al niet erg bij aan een uitgerust gevoel zondagochtend.
Maar goed, het viel dus erg mee, ik had ook al geen hoofdpijn, zoals ik gevreesd had, en daardoor durfde ik toch wel op pad te gaan.

Al met al heb ik een goede week achter de rug qua BV-hardlopen. In totaal een kilometer of 23, wat nog niet heel veel is, maar het gaat er wel steeds meer op lijken. Mijn voeten zijn nu wel aan wat rust toe, dat gun ik ze vandaag dan ook maar.

5 reacties

  1. Bjorn Paree

    Sorry – ben de laatste weken een beetje druk. Vandaag eindelijk tijd gehad om je weblog weer te lezen. Lopen in de regen ok maar lopen op blote voeten ? Liep je op asfalt of op het gras ????

  2. Peter

    Hoi Bjorn,
    Juist op blote voeten is lopen in de regen lekker. Het moet alleen niet te koud worden, maar daarover nog weinig klachten tot nu toe.
    Ik liep noch op asfalt, noch op gras, maar hoofdzakelijk over stoepen. Gras is lekker zacht, maar heeft als nadeel dat je weinig van het ongerief ziet dat zich verstopt onder de bladeren of het gras zelf als het wat hoger is.

  3. Roeland Gerritsen

    Hallo Peter,
    Vandaag heb ik je weblog ‘ontdekt’ en met veel plezier een aantal van je nototies en ervaringen gelezen. Ik ben een man van 54, woon in Houten en loop ook graag en veel op blote voeten. Ik ben echter geen hardloper, meer een wandelaar. Ik ben al lezend zo benieuwd geworden waarom je in september plotseling op blote voeten bent gaan rennen. Ik begrijp dat je daarvoor al rende, maar dan op schoenen? Beviel dat niet meer (en waarom niet?) en was je al wel een blootvoeter in de rest van je doen en laten?

  4. Peter

    Hallo Roeland,
    Bedankt voor je bezoek, en voor je berichtje. Ja, ik liep de laatste jaren steeds wel geregeld hard, zij het de ene periode wat fanatieker dan de ander. En ja, dat deed ik dan op schoenen. In eerste instantie op de ‘high-tech’ schoenen die vrijwel iedereen gebruikt, en later op meer minimalistische schoenen, de Puma H-Streets, zonder demping e.d. Het gaan lopen op blote voeten was misschien wel de logische volgende stap. Het heeft deels te maken met een poging tot blessure-preventie, al klinkt dat misschien raar, en deels ook met de uitdaging die ik er in zag: zou ik dat kunnen?
    Verder ontdekte ik gaandeweg dat ik het steeds leuker ging vinden.
    Ik zal in elk geval ook van mijn meest recente ervaringen binnenkort weer eens wat op dit weblog plaatsen.
    Loop jij ook in het openbaar op blote voeten, of bewaar je dat voor ‘het eigen erf’? En waarom doe jij het?

  5. Roeland

    Hoi Peter, het was eigenlijk een te vroeg egstelde vraag, want ik las net verder in je verslagen en toen zag ik het antwoord op mijn vragen bij 13 september staan! Lijkt erg op mijn situatie, ook bij mij gaan meteen schoenen en sokken uit als ik van mijn werk kom, en ik loop ook in het openbaar op blote voeten. Het geeft een vrij gevoel, contact met de verschillen in textuur van de ondergrond, temperatuur enz. Ook de kick van blote voeten in de sneeuw is mij bekend, zodra er sneeuw ligt ‘moet’ ik er gewoon blootsvoets in. Ik ben ook ‘de schaamte nog niet voorbij’ maar het gaat wel steeds makkelijker, vooral natuurlijk in de zomer (dan staat het toch minder gek). Ik lees je goed geschreven stukjes met veel plezier en veel herkenning!

Laat een antwoord achter aan Bjorn Paree Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2024 Onderweg

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑