Aangezien de sportscholen weer open mochten had ik eigenlijk gepland om gisteren bij SportCity wat te fietsen en te lopen, maar toen ik ’s morgens het weerbericht zag, veranderde ik van plan. Het zou weleens de beste dag qua fietsweer kunnen worden, en dan is het wel zonde om binnen aan de gang te gaan. De wind zou uit het westen tot noordwesten komen, dus eerst voor een tegenwindkoers gekozen. Ik had nog een route liggen die ik een tijd geleden bedacht had om in de buurt van Hoogvliet nog wat ’tegels’ te scoren en die was heen en terug een kleine 60 km. Sinds september had ik volgens mij geen ritten van enige omvang meer gemaakt, dus dit leek me ver zat.

Eerst nog maar even de achterband oppompen. Die wordt heel langzaam steeds zachter. Niet zo snel dat er niet mee te fietsen is, maar na een week moet er toch wel weer wat lucht bij.
Het eerste stuk, tot bij Barendrecht was heel bekend terrein (deels mijn oude woon-werkverkeer-route), daarna een fietspad dat vrij dicht langs de Oude Maas gaat. Daar kom ik wel vaker, maar niet zo vaak dat het saai werd. Pas na Poortugaal kwam ik op onbekend terrein. Al die tijd een tegenwind die me toch een beetje tegenviel, maar gelukkig was daar het keerpunt. Wat een hobbelig fietspad, dacht ik bij Hoogvliet aangekomen, hoewel het er eigenlijk niet zo uitzag. Het was dan ook niet het fietspad maar mijn achterband. Nu al weer zacht? Is het gaatje groter geworden? Of is er wat anders aan de hand?

Gelukkig had ik mijn fietspompje bij me. Op het ventiel geschroefd, en hup, pompen maar. Bij het weer losdraaien kwam een stukje ventiel mee, en hup, de band liep weer leeg. Het (Franse) ventiel blijkt ook een uitneembaar, losschroefbaar binnenwerk te hebben. Joost mag weten wat daar de zin van is, de onzin is in elk geval dat als je dat stukje mee losdraait de lucht weer ontsnapt. Met de hand dat binnenstukje zo stevig mogelijk aangedraaid, en vervolgens het pompje wat minder strak erop gedraaid. Deze keer ging het wel goed.

Ik was een beetje in dubio, want dit gebeurde vlak bij het metrostation van Hoogvliet, dus als ik me naar huis wilde laten vervoeren was dit het moment. Maar ik had toch veel meer zin om naar huis te fietsen en de gok te wagen dat ik met hooguit nog een paar keer oppompen wel thuis zou komen. Bovendien was de zon inmiddels gaan schijnen!

Uiteindelijk zonder verdere problemen weer thuis gekomen. Maar maar voldaan zoals dat dan heet. Het is duidelijk dat ik nog wel wat kilometers moet maken in de voorbereiding op mijn fietsreis naar Rome. (Voorlopige vertrekdatum staat op 16 mei).
En wat natuurlijk ook duidelijk is dat ik mijn binnenband moet vervangen door een minder brak exemplaar. 🙂

Hieronder staat als het goed is een plaatje/linkje naar Strava. Ik weet nog niet of dit ook voor niet-Stravagebruikers te zien is. Even testen!
En ja, zo te zien wel. Als je op het plaatje klikt word je naar Strava geleid, en daar heb je zonder account niet veel aan, maar het plaatje op mijn blog is in elk zichtbaar en toont de route en wat gegevens zoals de afstand. Test geslaagd.