Naar Rome, etappe 12: Dillingen an der Donau – Mühlhausen

Ik meldde gisteren nog wel dat ik Dillingen ingelopen was, maar niet dat toen ik terugkwam op de camping zowat het hele veldje, waar ik eerst alleen met een andere man alleen stond, vol was. Zoveel mensen op zo’n klein kluitje werd me bijna teveel.
Ik stapte van mijn plan af om zelf te koken en ging op het terras zitten om daar wat te eten, en te drinken niet te vergeten, ik nam er zo’n pul bier bij waar de Duitsers patent op lijken te hebben. Het smaakte prima, maar dat bier werkte erg slaapverwekkend. Ik ging even op mijn matrasje liggen (het zal een uur of zeven geweest zijn) en toen ik mijn ogen korte tijd later weer open deed was het donker en kwart voor twaalf.
Dat verhinderde me niet om na een toiletgang tot vanmorgen zes uur verder te slapen. Net niet het klokje rond. Het zal nodig geweest zijn.
Om half acht zat ik weer op de fiets. Het was fris en na een paar km trok ik mijn handschoenen aan. Vanaf Dillingen was het eerst volkomen vlak, ik startte op 420 meter, en dat bleef lange tijd zo. Maar dat duurt in andere landen dan Nederland meestal niet lang, en er kwamen een paar stevige klauterpartijen aan. Mooi was dat ik op een gegeven moment links iets zag bewegen, en dat bleek een ree te zijn die op een meter of tien afstand gelijk met me opliep, toen versnelde en de weg overstak. Daar bleef ze op veilige afstand, terwijl alleen haar kop boven het graan uitstak, naar me kijken.
Het spetterde zo nu en dan, maar echt regen werd het niet.
Verheugend was dat ik mijn knie vandaag niet gevoeld heb.
Dat, en het feit dat er zuidelijker meer regen met onweer zat, maakte dat ik voor de camping bij Augsburg (eigenlijk Mühlhausen) koos.
Ik heb na douchen en koffiedrinken nog bij de bushalte gekeken of er nog naar Augsburg gereden werd. Nog één bus, om half vijf. Ik heb het erbij gelaten.
Ik was niet zo in de stemming voor foto’s maken kennelijk, ik heb er maar één, van het tentje op de camping.

2 reacties

  1. Margreet

    Voor mij geheel ondenkbaar om maar één foto te hebben van een dag fietsen 🙂
    Het zij je vergeven Peter; zeker andere dingen aan het hoofd?!

    • Peter

      Ach, ik vond het ook niet echt een fotogenieke dag, maar ik heb er eerlijk gezegd ook niet aan gedacht.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2024 Onderweg

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑