Naar Rome, etappe 20: Ora – Loppio

Rond vijf uur wakker, zoals gebruikelijk, naar de wc zoals gebruikelijk, nog weer even de slaapzak in, zoals gebruikelijk. Maar dat voelde toch niet goed, was helemaal niet slaperig of moe, dus aan het werk dan maar. Tent opruimen, spullen inpakken, en weet je wat, toch tijd zat, laat ik me ook weer eens scheren, dat is toch ook al gauw weer ruim een week geleden.
Even voor zeven uur reed ik de camping af. En al gauw weer naast de Adige met links en rechts mooie, imponerende rotspartijen. Was het gisteren deels een regenachtige dag, vandaag schijnt de zon weer volop. Mijn buurman van de afgelopen nacht op de camping, een wat zwijgzame duitssprekende man, haalt me in. Hij was toch eerder vertrokken? Misschien even ergens koffie gedronken, dat is niet gek in Italië, ik moet die gewoonte ook nog een beetje adopteren. Later haal ik hem weer in, en dan hij weer, en dan op een gegeven moment ben ik hem kwijt.
Na 45 km kom ik bij Trento aan en ik besluit er even in te fietsen. Prachtige stad! Bij het “centro storico” (het historisch centrum) neem ik de fiets aan de hand en wandel er wat doorheen. De Duomo is een mooie kerk, en je mag er zelf gratis in.
Na de bezichtiging gaat het weer verder, ik rijd nu wel vaak in de buurt van de snelweg, jammer, maar ik snap dat dat soms niet anders kan.
Bij Rovereto vind ik een plekje op een druk terras, veel fietsers, en eet een pizza. De Romano, een van mijn favoriete, met olijven, kappertjes en ansjovis. Hij smaakt goed, maar ik krijg er tijdens het laatste traject naar de camping wel ontzettende dorst van. Ik blijf maar water drinken.
De camping ligt niet langs de route en bij het vinden van de weg erheen gaat het volgens mij niet helemaal goed, ik rijd ineens op wat bij ons een drukke N-weg zou zijn. Het mag volgens mij wel, maar het was uiteraard niet mijn bedoeling. Er wordt ook naar me getoeter, en dat begrijp ik. Zodra ik een kans heb verlaat ik die weg en vind een rustig parallelweggetje. Het was ongetwijfeld van meet af aan de bedoeling dat ik daar zou rijden. Of het essentiële bordje er niet was, of dat ik het over het hoofd zag weet ik niet. Ik ben ook niet van plan om dat morgen uit te gaan zoeken.
Ik heb nu een leuk plekje op een minicamping bij een appelboer. Het tentje staat, en ik heb daarstraks even gezellig met mijn kleindochter (die eergisteren jarig was) en haar vader en broer gebeeldbeld.
Morgen door naar Verona, moet ook erg mooi zijn. Daar kan ik wel kamperen, zij het na het beklimmen van een stevige helling. Het zij zo.

5 reacties

  1. Mirjam

    Wat een mooie plaatjes weer! Ik krijg gewoon zin om naar Italië op vakantie te gaan!

  2. Yvonne

    Prachtige omgeving zeg! Maar het is toch niet zo raar dat je de kerk gratis mocht bezichtigen? Ik heb nog nooit hoeven betalen om een kerk van binnen te mogen zien, jij wel?

    • Peter

      Ik had toevallig gisteren in mijn reisgids gelezen dat de vier grootste kerken van Verona entree vragen, dus ik was niet verbaasd geweest als die van Trento dat ook gedaan zou hebben. Hoewel het raar voelt snap ik het ook wel, onderhoud van die kerken kost ook een vermogen natuurlijk.

      • Yvonne

        Ja, dat van het onderhoud snap ik, maar de kerkgangers en de bezoekers wordt toch om een “vrijwillige” bijdrage gevraagd? Nog nooit entree geld hoeven betalen.

        • Peter

          Nou, in Verona dus wel, en als je alle vier de grote kerken wilt bezoeken krijg je zelfs korting!
          Er staat me trouwens iets van bij dat je in Florence ook moet betalen, maar dat weet ik niet zeker meer.

Laat een antwoord achter aan Yvonne Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2024 Onderweg

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑