Via mijn oudste zus kreeg ik mee dat het vandaag, in de loop van de middag, weleens flink zou kunnen gaan spoken. Categorie omwaaiende bomen en hagelstenen als golfballen. Nou weet je natuurlijk nooit of het zo heftig uitpakt als ze denken, of dat er net een andere koers wordt gevolgd waardoor het probleem wel elders, maar niet bij jou bestaat. Ik besloot het er niet op te wagen en regelde een hotelkamer in de plaats van aankomst. Tevens wilde ik heel vroeg op pad gaan.
Om even na half zeven zat ik op de fiets. Fleece nog aan, want ik vond het nog fris. Ik moest een eindje omrijden want bij de wateroverlast juli vorig jaar was de fietsbrug over de monding van de Ahr weggespoeld. Misschien komt hij wel weer terug, maar nu was hij er nog niet.
De etappe van vandaag heb ik zeven jaar geleden ook al eens gereden. Ik was toen onderweg naar Wenen. Er waren inderdaad stukken die ik herkende, of die me bekend voorkwamen. Maar ook stukken waarvan ik me totaal niet kon herinneren er al eens geweest te zijn.
Wat ik me uiteraard zeker herinnerde was het Deutsches Eck, de plek waar de Moezel in de Rijn stroomt, en waar kaiser Wilhelm der Grosse al sinds jaar en dag de zaak zit te beobachten. Nadat ik in het begin zelfs nog even mijn regenjack had aangehad reed ik uiteindelijk grotendeels in de zon. Op dit moment hoor ik het onweren maar erg spectaculair is het nog niet. Heb ik dan voor niks die hotelkamer geboekt? Wellicht, maar de dag is nog niet om, en met je tentje op een open terrein staan tijdens onweer vind ik ook niet heel fijn.
Morgen is het wat koeler en bedaarder in de atmosfeer. Dan fiets ik naar een camping bij Leeheim.
Succes! Ben benieuwd
Nou, in een hotel slapen is best comfortabel hoor;
neem het er maar lekker van!