Gisteren een loopje van bijna 8,5 km gedaan, voornamelijk omdat het na disndag niet meer gelukt was om nog te lopen. In een ideale week loop ik 4 keer, maar daar zijn er niet veel van. In die ideale week loop ik dan op dinsdag, donderdag, vrijdag en zondag. Op dinsdag lukt bijna altijd wel, maar op de een of andere manier schieten de donderdag en vrijdag er gauw bij in. Omdat dat deze week dus ook gebeurd was ben ik uitgeweken naar de zaterdag, maar inmiddels weet ik ook dat ik het op zaterdag niet te gek moet maken wil ik op de zondag ook nog een langere loop kunnen doen. Vandaar dus gisteren ‘slechts’ 8,4 km.
Vanmorgen kon ik dankzij de wintertijd een beetje uitslapen, en toch ‘vroeg’ naar buiten. Even voor achten stond ik klaar voor mijn geplande loop van 16 km. Ik wilde nu eindelijk wel eens de 10 mijlgrens passeren.
Dat liep anders. Het werd eigenlijk zelfs een vervelende training. Ik heb al een tijdje een beetje last van mijn linkerachillespees. Meestal zakt het na verloop van tijd wel weer weg, en ook deze keer gebeurde dat. Vervelender was dat ik last kreeg van ‘geschuurde tepels’ en ook ter hoogte van mijn dijen (om het kuis uit te drukken) ontstonden schuurplekken.
Bij een elegant sprongetje om van het fietspad op de stoep te komen verstapte ik me enigszins en even was ik bang dat ik met een verstuikte enkel moest zien thuis te komen. Na een paar keer diep zuchten probeerde ik weer voorzichtig verder te lopen, en ik mag wel zeggen dat ik er mooi mee ben weggekomen.
Na ruim 10 km werd het me duidelijk dat ik vandaag geen 16 km ging lopen. Mijn voeten begonnen steeds gevoeliger te worden, en het klinkt voor een willekeurige lezer van dit verhaaltje wellicht volstrekt normaal in de oren dat je zere voeten krijgt van hardlopen met je blote voeten op straat, maar eigenlijk gebeurt dat tegenwoordig niet veel meer.
In Dubbeldam aangekomen besloot ik een kortere route te nemen. Het nadeel van de kortere route was wel dat ik er een wat ruwere ondergrond voor in de plaats kreeg, dus uiteindelijk is het maar de vraag of de 14,5 km die ik nu liep wel minder een slijtageslag was dan de 16 die ik gepland had.
Al met al gaf de gelopen afstand wel voldoening, maar de moeite die het me kostte was niet echt fijn. Misschien wel goed voor het trainen van de ‘hardheid’, maar lollig is anders.
Uiteindelijk deze week bijna 35 km gelopen, en dat is toch niet slecht.
35km deze week…. dat zijn er eh… 35km meer dan ikke 🙂 Houd vol zou ik zeggen – zoals je zelf ook merkt is het lopen zwaar maar heb je na afloop een voldaan gevoel. Wanneer je je trainingen door blijft zetten gaat het vanzelf weer beter. Misschien een idee om je weblog eens terug te lezen over wanneer het goed ging ; dit geeft mij altijd veel energie om het vol te houden – de wens is namelijk groot om terug naar dat niveau te willen.