Normaal schrijf ik mijn blogjes dezelfde dag nog, maar gisteren kwam het er niet meer van. Gisteren was ook typisch zo’n dag zoals die paste in het rijtje de afgelopen periode en waardoor ik er voortijdig de brui aan heb gegeven. Ik werd ’s ochtends voor zessen al wakker omdat het stevig regende. En dat is die dag pas aan het einde van de middag enigszins gestopt. Niet de hele dag harde regen, maar wel zonder ophouden nat.

Marjo, die ook onderweg was naar Nederland, en met wie ik een dag eerder al een poosje had staan praten, stond ook op punt van vertrekken. We spraken af niet gezamenlijk te fietsen. Maar we kwamen elkaar onderweg nog wel een paar tegen. Dat krijg je als je dezelfde route volgt, en ongeveer hetzelfde tempo. Het laatste stukje vanaf Mechelen reden we wel samen, en dat was voor mij wel prettig. Mijn telefoon was weliswaar nog niet helemaal leeg, maar wegens nattigheid in de usb-poort kon ik niet al fietsend laden.

Nadat we de natte boel hadden opgezet een (Belgisch) biertje gaan drinken in wat ze het fietserscafé noemen, maar waar ik afgezien van ons tweeën geen enkele fietser waarnam. We bleken er ook een hapje te kunnen eten, en daar hebben we dankbaar gebruik van gemaakt.

Een beetje jammer was dat de aanvankelijke rust op de camping werd verstoord door een klas kinderen van pak-em-beet een jaar of 11-12. Ik gok dat het een soort afsluiting van de lagereschoolperiode was. Ik vond het eigenlijk wel meevallen qua drukte, maar ik vond het wel vervelend dat ze toen ik wilde gaan slapen geregeld vlak langs mijn tentje liepen. Afijn, shit happens zullen we maar zeggen.

Foto’s zijn er deze dag niet gemaakt, gek he? Oh ja, mijn plekje natuurlijk: