De eerste kilometer dacht ik echt even dat ik te luchtig gekleed was. Brrr. Maar daarna werd het lekker. Dat lag niet aan het weer, want dat bleef zonnig met een fris windje, maar aan mij natuurlijk.
Die eerste kilometer was een extra stukje vóór mijn gewone looproute. Dan krijg je het grappige effect dat daar waar je normaal het tweekilometerpunt passeert je er nu al drie achter de rug hebt. Dat heeft een positieve werking op de psyche. 🙂
Nog een tijd achter iemand anders gelopen, hij liep zo’n honderd meter voor me, en ik denk dat ik hem met zo’n meter per minuut dichter naderde. Dat was te weinig om hem in te halen.