Eerst vrijdag de dertiende maar even.
Uiteraard geloof ik er niet in, maar toch.

Het begon vanochtend al toen ik fietsend onderweg was naar mijn werk. Ik hoorde in de fietstunnel vlak bij mijn huis een brommer aankomen. Hij zat nog achter de haakse bocht, en ik hield er rekening dat hij ruim door de bocht zou komen. Dat was zwak uitgedrukt, hij reed alsof hij in Engeland woonde en we konden elkaar nog net ontwijken.

Daarna zag ik een auto die uit een tunnel kwam bijna over het hoofd omdat hij zijn lichten niet aan had, en bij het binnenrijden van mijn fiets op het werk liep ik zo krap langs de deurpost dat de sleutelbos in mijn broekzak een aardige kras op mijn been veroorzaakte.

Tijdens het hardlopen tussen de middag ging alles prima tot even voorbij het zes km punt. Bij het oversteken van een straat mikte ik bij mijn sprongetje de stoep op niet goed, en hup, daar lag ik. De schade aan lijf en leden viel erg mee, maar er zat helaas wel een deukje in mijn ego.

Verder heb ik lekker gelopen, en ben ik niet verdronken bij het douchen. Voorzichtig doen maar, de rest van de dag.