Het was er vandaag niet van gekomen om tussen de middag te gaan hardlopen. Ik had al bedacht dat het morgen ook nog wel kon, maar het zat me niet echt lekker. Aan het eind van de middag zaten we te bespreken wanneer we zouden eten, en toen bleek ik best nog wel tijd voor het eten te hebben om te gaan lopen. Niet langer getalmd en omgekleed en vertrokken.

Het ging best goed. Ik had wel wat stramme bovenbeenspieren, vrij ongebruikelijk, maar vermoedelijk samenhangend met mijn pogingen om Ken Bob zijn aanwijzingen in mijn lopen te integreren. Toen kwam ik op het kruispunt van de Zuidendijk en de Provincialeweg en ontdekte daar dat de gemeente Dordrecht op het onzalige idee was gekomen om het fietspad dat ik wilde gaan gebruiken ruim te bestrooien met kleine steentje. Ik was toen 6 km onderweg, en wilde eigenlijk niet dezelfde weg terug. Ik heb een klein stukje geprobeerd, maar ik kon daar niet ontspannen op blijven lopen. Daarop ontdekte ik dat ik ook nog rechtdoor kon en via een fietspad en een kleine omweg weer op mijn geplande route kon komen. En zo kwam het toch nog goed, al heb ik uiteindelijk wel wat meer gelopen dan ik aanvankelijk van plan was.

Toch zie ik in dat fietspad ook wel een uitdaging. Ik ga er binnenkort ook eens op de fiets naar toe, en kijken hoe ver ik in uitgeruste staat kom. Ook wil ik kijken of ik door aanpassingen aan mijn techniek toch in staat ben op dat fietspad te lopen. Dat zou een geweldige overwinning zijn en meer zelfvertrouwen geven bij deelname aan wedstrijdjes, want ja, dit soort dingen kun je kennelijk op bekende routes tegenkomen, maar zeker ook op routes die je helemaal niet kent.

Nu een paar dagen rust (benen en voeten zitten instemmend te knikken) en vrijdag in principe weer naar mijn werk lopen, en dan zondag de duinenloop in Marco zijn loopgebied.